Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 marca 2009 r., sygn. I SA/Ol 38/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędzia WSA Renata Kantecka (spr.), Protokolant Lidia Wachowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 marca 2009 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 5100 (pięć tysięcy sto) zł tytułem kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 24 marca 2006r.Spółka A złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2002 - 2005 w kwocie 59.328,70 zł oraz o kompensatę tej nadpłaty z niedopłatą tego podatku za rok 2001 w kwocie 7.008 zł. Nadto w dniu 14 kwietnia 2006r. strona złożyła stosowne korekty deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości za w/w lata.

W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, iż w latach 2002 - 2005 na skutek błędnego zakwalifikowania urządzeń energetycznych jako budynków odprowadzono od nich nienależny podatek od nieruchomości. Strona dokonała podziału stacji transformatorowych, znajdujących się w jej posiadaniu na dwa rodzaje: obiekty małe i większe. Jej zdaniem, małe obiekty, z uwagi na brak pomieszczeń wydzielonych ścianami, a także fakt montowania ich na gotowych fundamentach, które są elementami osobnymi, niezwiązanymi z obiektem, nie są budynkami w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Nadto wskazała, iż niektórych obiektów nie można zakwalifikować nawet do budowli, ze względu na to, iż bez szkody dla całej konstrukcji można je odłączyć i przenieść w inne miejsce. Z tych względów strona uważa, iż rozdzielnia wnętrzowa 15 kV, a także stacja transformatorowa typu PadMounted nie podlegają podatkowi od nieruchomości. Odnosząc się do charakteru tzw. obiektów większych strona wskazała, iż są one realizowane w ten sposób, że najpierw powstaje obudowa stacji, która może być wykonana z prefabrykatów stalowych lub żelbetonowych albo murowana. W tych przypadkach fundamenty, ściany i dach stanowią całość, a posadzka posadowiona jest na gruncie. Rozbiórka takiego obiektu wiąże się z koniecznością zniszczenia przynajmniej części obiektu. Urządzenia montowane są wewnątrz i stanowią oddzielne od konstrukcji obiektu elementy. Z tych powodów strona uznaje je za budynki i w związku z tym twierdzi, iż podstawą opodatkowania jest ich powierzchnia. Na potwierdzenia swoich wywodów strona dołączyła do wniosku opinie biegłego sporządzone w grudniu 2005r. i lutym 2006r. dotyczące stacji transformatorowych używanych przez Spółkę. Nadto strona wskazała, iż za rok 2001 do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie zaliczono stacji transformatorowych, a w konsekwencji zaniżono zobowiązanie podatkowe za ten rok o kwotę 7.008 zł.