Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 marca 2009 r., sygn. I SA/Łd 1439/08
Dnia 17 marca 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędzia WSA Ewa Cisowska Sakrajda (spr.) Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2009 roku na rozprawie sprawy ze skargi Z. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia za 2002 r. wartości niezaewidencjonowanego przychodu oraz zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Uzasadnienie
Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. decyzją z dnia [...]r. Nr [...], podjętą na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. M. z dnia [...]r. Nr [...] określającą Z. O. wartość niezaewidencjonowanego przychodu za 2002r. w kwocie 15.560,61 zł, zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym w wysokości 3.112,00 zł oraz odsetki od niezapłaconego ryczałtu za poszczególne miesiące w łącznej wysokości 145,00 zł.
W uzasadnieniu tej decyzji podniósł, iż w 2002r. strona nabywała i sprzedawała produkty firmy T. jako jej dealer poza siecią sklepów i osiągnęła wskazaną wyżej wartość niezaewidencjonowanego przychodu. Zdaniem organu odwoławczego, podjęta na podstawie art. 17 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych ma charakter decyzji deklaratoryjnej, określającej. Stosownie bowiem do przepisu art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania. Przepis art. 21 § 3 tej ustawy stanowił natomiast, że jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdził, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Z kolei przepis art. 21 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym w 2002r., stanowił, iż podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - w terminie złożenia zeznania. Według art. 21 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku. W myśl art. 21 ust. 4 powyższej ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynikający z zeznania jest podatkiem należnym za dany rok podatkowy, chyba że urząd skarbowy wyda decyzję w której określi inną wysokość podatku. Zgodnie zaś z art. 17 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym w 2002r., w razie nieprowadzenia lub prowadzenia ewidencji bez zachowania warunków do uznania jej za dowód w postępowaniu podatkowym, organ podatkowy określi wartość niezaewidencjonowanego przychodu, w tym również w drodze oszacowania i określi od tej kwoty ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 20%.