Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 marca 2009 r., sygn. I SA/Gl 975/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek,, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2009 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł ( słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. określił A Spółce z o.o. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. w kwocie [...] zł.

Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji podatnik naruszył art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej "updop") wskutek niezgodnego z przepisami obciążenia kosztów uzyskania przychodów wydatkami w łącznej kwocie [...] zł. wynikającymi z faktur VAT wystawionych przez B Spółkę Cywilną C. M., S. J. w S., tytułem usług marketingowych, produkcji i obsługi magazynu, w sytuacji, gdy - zdaniem organu - objęte fakturami usługi nie były wykonane.

W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka zarzuciła przede wszystkim naruszenie przepisów art. 187 § 1 oraz 188 i 210 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa. Podkreśliła, że mimo składanych wyjaśnień (m.in. w dniach 10 stycznia 2008 r. i 31 października 2007 r., które miały potwierdzić wykonanie usług przez M. C. oraz J. S., jako wspólników B na rzecz A Spółki z o.o., wynikających z umowy zawartej w dniu 1 października 2001 r.) organ podatkowy pierwszej instancji nie ustosunkował się do tej argumentacji, czym naruszył art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej.

Strona przywołała szereg wyroków NSA, które miały potwierdzać jej argumentację, podkreślając że spółka B w relacji ze spółką A była firmą outsourcingową, a organizacja pracy w tej formie jest klasyczna w obecnych realiach gospodarczych. Fakt wykonania usług mają potwierdzać dokumenty dołączone do pisma z dnia 10 stycznia 2008 r., a to że M. C. oraz J. S. nie pobierali od strony żadnych innych gratyfikacji oznacza, że te, które przekazywano do spółki B są zapłatą za wykonane usługi.