Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 25 marca 2009 r., sygn. I SA/Bk 65/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, asesor WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 marca 2009 r. sprawy ze skargi "A." Spółka z o.o. w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 rok oraz odsetek za zwłokę z tytułu niewpłaconych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiące marzec, kwiecień i wrzesień 2002 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik P. Urzędu Skarbowego w B. decyzją

z [...].07.2005 r. nr [...] określił "W." Sp. z o.o. (działającej w kontrolowanym okresie pod nazwą "A. W." Sp. z o.o., zwanej dalej jako: "Skarżąca", "Spółka") podatek dochodowy od osób prawnych za 2002 r. w kwocie wyższej od zadeklarowanej oraz określił odsetki za zwłokę z tytułu niewpłaconych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Organ I instancji stwierdził, iż poniesione przez Spółkę wydatki z tytułu zakupionych od "A" sp. j. w Ł usług szkolenia w zakresie techniki zastosowania wyrobów budowlanych w rzeczywistości dotyczyły reklamy limitowanej i ze względu na przekroczenie przysługującego Spółce limitu, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy

z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., zwanej dalej w skrócie jako: "u.p.d.o.p"). nie mogły być zaliczone

do kosztów uzyskania przychodów.

Po rozpoznaniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w B decyzją

z [...].10.2005 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję pierwszoinstancyjną. Organ odwoławczy stwierdził jednakże, że wydatki na zakup usług szkolenia nie stanowią kosztów uzyskania przychodów Spółki ponieważ zostały one wykonane w ramach umowy franchisingowej zawartej w dniu 30.06.1999 r. z "A" s.c w Ł. (franczyzerem). W związku z tym nie było potrzeby zawierania oddzielnych umów zlecenia o świadczenie usług szkoleniowych poza granicami kraju. Dlatego też, zdaniem organu odwoławczego, na mocy art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wydatki na szkolenie kontrahentów nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu.