Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. II SA/Wa 1234/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Sławomir Antoniuk, Protokolant Beata Gibzińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2009 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty różnicy uposażenia za okres od dnia [...] lipca 2004 r. do dnia [...] stycznia 2006 r. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] w L., 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

[...] A. K. pełnił zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym [...] w L.

Rozkazem personalnym Nr [...] z [...] czerwca 2004 r. Dowódca Wojsk Lądowych zwolnił A. K. ze stanowiska [...] w L., z równoczesnym przeniesieniem go do swojej dyspozycji.

W związku z wniesionym przez A. K. odwołaniem, Minister Obrony Narodowej decyzją Nr [...] z [...] kwietnia 2005 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie. Ponadto wskazać należy, że decyzją Nr [...] z [...] maja 2005 r. Minister Obrony Narodowej ponownie uchylił i umorzył postępowanie w sprawie zakończonej rozkazem personalnym Nr [...].

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że A. K. odwołał się od rozkazu Nr [...] w terminie, jednakże odwołanie to nie zostało przesłane do Ministra Obrony Narodowej. Dopiero powtórne przesłanie tego odwołania bezpośrednio do Ministra Obrony Narodowej przez A. K. spowodowało rozpoznanie go przez Ministra Obrony Narodowej. Organ uchylając rozkaz personalny Nr [...] z [...] czerwca 2004 r. i umarzając postępowanie wskazał, że podstawą tego rozkazu był art. 20 ust. 3 i art. 35 ust. 5 (6) ustawy z 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 ze zm.) oraz § 64 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 ze zm.). Minister Obrony Narodowej podał, że powołanie w podstawie prawnej rozkazu personalnego art. 35 ust. 5 (6) było niedopuszczalne bowiem ust. 5 i 6 tego przepisu różnią się od siebie w sposób zasadniczy.