Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 lutego 2009 r., sygn. III SA/Po 38/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Barbara Koś (spr.) . WSA Beata Sokołowska Protokolant: sekr. sąd. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2009 r. przy udziale sprawy ze skarg B. J. i T. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargi /-/ B. Sokołowska /-/ M. Kosewska /-/ B. Koś

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 01.03.2005 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane w procedurze uproszczonej poprzez wpis do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycjami nr 207 i 208 z dnia 18.11.2002 r. oraz zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia 05.12.2002 r. w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określił na nowo kwotę długu celnego i wezwał T. K. - Firma A oraz spółkę cywilną B do uiszczenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 05.12.2002 r. przyjęto zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] dotyczące towaru (spodni dresowych młodzieżowych) dokonane przez spółkę B jako przedstawiciela pośredniego na rzecz T. K. - Firma A na podstawie wpisu do rejestru procedury uproszczonej pod pozycjami nr 207 i 208 z dnia 18.11.2002 r. Do zgłoszenia dołączono m.in. świadectwa pochodzenia nr [...] i nr [...]. Kwotę długu celnego strona obliczyła na podstawie konwencyjnej stawki celnej.

Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 § 1 i § 2 Kodeksu celnego organ celny, wskazując na przepis § 20 a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że pismem z dnia 24.11.2003 r. polskie władze celne zwróciły się do [...] władz celnych o przeprowadzenie weryfikacji m. in. powyższych świadectw pochodzenia. Pismem z dnia 11.02.2004 r. Izba Handlowo - Przemysłowa [...] nie potwierdziła ich autentyczności, stwierdzając że nie zostały wystawione przez ten urząd, a numery referencyjne, podpisy i pieczęcie w rubryce 9 są sfałszowane. Zdaniem organu celnego powyższy wynik weryfikacji przeprowadzonej w trybie urzędowej współpracy administracyjnej jest wiążący dla polskich organów celnych.