Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 lutego 2009 r., sygn. II SA/Ol 1/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Marzenna Glabas Protokolant Urszula Wojciechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2009 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w E. decyzją z dnia "[...]", działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2007 r. nr 125, poz. 874, z późn. zm., dalej zwaną u.t.d.), nałożył na A.S. i J.S. spółkę cywilną "[...]" karę pieniężną w łącznej wysokości 5.000,00 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia oraz za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych. Ustalono bowiem, że w dniu 27 czerwca 2008 r., kierujący pojazdem ciężarowym marki Mercedes Benz "[...]" nie posiadał powyższych dokumentów. W toku postępowania administracyjnego ustalono, że A.S. i J.S. posiadali zaświadczenie na przewozy drogowe na potrzeby własne, na wskazany wyżej pojazd, wydane w dniu 27 lutego 2006 r., które było ważne tylko do dnia 26 lutego 2007 r. Kolejne zaświadczenie wydano w dniu 15 lipca 2008 r. Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 33 ust. 1, art. 42 ust. 1 i art. 87 ust. 2 u.t.d. wykonywanie przez przedsiębiorcę przewozów drogowych, związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, wymaga zgłoszenia prowadzenia takich przewozów jako działalności pomocniczej w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej w celu uzyskania zaświadczenia uprawniającego do wykonywania niezarobkowych przewozów drogowych. Podczas przewozu wykonywanego na potrzeby własne przedsiębiorca ma obowiązek posiadać w pojeździe wypis z zaświadczenia. Podmiot ten jest również obowiązany do uiszczenia opłaty za korzystanie z dróg krajowych przez nabycie właściwej karty opłaty drogowej. Organ pierwszej instancji podkreślił, że wyjaśnienia strony złożone w toku postępowania administracyjnego potwierdziły, że handel obwoźny nie jest podstawowym przedmiotem działalności spółki, lecz ma on jedynie charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej - handlu artykułami przemysłowymi i motoryzacyjnymi.