Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 stycznia 2009 r., sygn. VI SA/Wa 1794/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi A.S.A. w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] września 2006 r. A. S.A. z siedzibą w P., złożyła wniosek o wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego (drogi powiatowej) [...], w celu umieszczenia w nim reklamy w postaci dwustronnej tablicy reklamowej o łącznej powierzchni ekspozycyjnej 4,32 m2. Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] zarządca drogi odmówił stronie wydania zezwolenia na umieszczenie w pasie drogowym dwustronnej tablicy reklamowej o ww. powierzchni ekspozycyjnej. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...].

W wyniku wniesienia skargi na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 listopada 2007 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1563/07) uchylił zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję zarządcy drogi z dnia [...] maja 2007 r.

Ponownie rozpatrując wniosek spółki z dnia [...] września 2006 r. zarządca drogi decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] odmówił wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego [...]. W uzasadnieniu uznał, że powołany w toku postępowania przez pełnomocnika spółki art. 38 ustawy formułuje jedynie generalną zasadę dotyczącą możliwości dalszego pozostania w pasie drogowym obiektów i urządzeń nie związanych z gospodarką drogową ocena, czy w konkretnym przypadku zachodzą okoliczności umożliwiające dalszą lokalizację ww. obiektów lub urządzeń, może nastąpić tylko w toku postępowania o wydanie zezwolenia na lokalizację, które może być wydane w trybie art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych.