Orzeczenie
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Wa 2224/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.), Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2008 r. spraw ze skarg K. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] nr [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargi
Uzasadnienie
Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. ośmioma postanowieniami z dnia [...] października 2005 r. oraz trzema postanowieniami z dnia [...] listopada 2005 r. wszczął z urzędu postępowania w sprawie określenia K. Sp. z o.o. w W. (Skarżącej w niniejszej sprawie) prawidłowej kwoty podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów objętych wymienionymi w postanowieniach zgłoszeniach celnych dokonanych w 2000r.
Po przeprowadzeniu postępowania jedenastoma decyzjami z [...] grudnia 2005 r., [...] grudnia 2005 r. oraz [...] grudnia 2005 r. organ podatkowy określił kwotę podatku od towarów i usług w prawidłowej - wskutek obniżenia wartości celnej towarów - wysokości.
W uzasadnieniach wskazał, iż ostatecznymi decyzjami organów celnych określona została prawidłowa wartość celna towarów objętych zgłoszeniami celnymi dokonanymi w 2000 r. Obniżenie wartości celnej spowodowało konieczność ustalenia nowej podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co też organ pierwszej instancji uczynił powołując się na art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. z 1993 r.
W odwołaniach od powyższych decyzji Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisu art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisów art. 11 ust. 2 oraz art. 11c ust. 2 i 4 u.p.t.u. z 1993 r., tj. bezpodstawne ich zastosowanie pomimo, iż nie obowiązywały one w datach wydania decyzji. Skarżąca zarzuciła ponadto naruszenie art. 121 § 1 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez brak wyjaśnienia podstawy prawnej wskazanej w decyzji, tj. art. 2 ust. 2, art. 6 ust. 7, art. 11 ust. 2, art. 11c ust. 2 i ust. 4 u.p.t.u. z 1993 r. oraz art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej jako u.p.t.u. z 2004 r.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right