Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. VI SA/Wa 2110/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Asesor WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi F. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz F. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2008 r. wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 oraz art. 144 kpa oraz na podstawie art. 181 kc w związku z § 3 pkt 1 lit. c i § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 50, poz. 449) oraz w związku z art. 18 i art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] maja 2008 r. przyznające F. wynagrodzenie za dozór pojazdu -rower- za okres od [...] marca 2008 r. do [...] kwietnia 2008 r. w kwocie 85,67 zł, oraz odmawiające przyznania wynagrodzenia w pozostałej części.

Zajmując stanowisko w sprawie organ odwoławczy przedstawił stan faktyczny sprawy i wskazał, iż ustawa - Prawo o ruchu drogowym oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują kwestii finansowania wydatków związanych z likwidacją pojazdów, które przeszły na rzecz Skarbu Państwa. Powyższa problematyka nie została też uregulowana w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w podniesionej sprawie do kosztów likwidacyjnych. A zatem w ocenie organu w sprawie zastosowanie mają zasady pokrywania wydatków określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, ze zm.). Urząd Skarbowy, wykonujący funkcje organu likwidacyjnego, jako jednostka budżetowa, na podstawie art. 20 ww. ustawy pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu państwa a pobrane dochody odprowadza na rachunek dochodów budżetu państwa. Stąd też wydatki związane z likwidacją pojazdów, które przeszły z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa, winny być pokrywane z budżetu urzędu, który zleca dokonanie stosownych czynności (np. parkowanie, holowanie pojazdu). W przypadku, gdy w postępowaniu likwidacyjnym występuje zarówno organ orzekający o przepadku pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, jak i organ dokonujący faktycznej likwidacji (organ rekwizycyjny), zgodnie z art. 20 ww. ustawy koszty likwidacyjne ponosić będzie organ rekwizycyjny. Organ wyjaśnił, iż do rzeczy ruchomych porzuconych z zamiarem wyzbycia się własności przed dniem 1 stycznia 2002 r. zastosowanie ma art. 181 kc wprowadzający instytucję objęcia rzeczy w samoistne posiadanie i stanowiący jednocześnie podstawę do stosowania przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W niniejszej sprawie organem dokonującym faktycznej likwidacji był Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] natomiast organem, do którego przekazano dokumenty niezbędne do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego był Naczelnik Urzędu Skarbowego [...]. Ponieważ w postępowaniu likwidacyjnym uczestniczyły dwa organy administracyjne, w ocenie organu należało kierować się zasadą, zgodnie, z którą organ dokonujący faktycznej likwidacji jest właściwy do wypłaty wynagrodzenia za dozór, i to ten organ winien ponieść w całości koszty dozoru ww. samochodu osobowego, od momentu otrzymania dokumentów umożliwiających przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego, tj. od dnia [...] marca 2008 r.. do momentu odebrania pojazdu z parkingu tj. do dnia [...] kwietnia 2008 r.