Wyrok WSA w Kielcach z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Ke 357/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.),, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Andrzej Stolarski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 grudnia 2008r. sprawy ze skargi J.J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z 1999r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz J. J. kwotę 5100,00 (pięć tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...]r. Nr [...]po rozpatrzeniu odwołania J. J. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. nr [...]z dnia [...]w sprawie określenia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. w kwocie 57 775,00zł od dochodu w kwocie 174 316,00zł.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że organ I instancji określając J. J. zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. nie uznał za koszty uzyskania przychodu wydatków w łącznej kwocie 71.492,60zł. Na kwestionowaną kwotę składały się wydatki w wysokości 69.923,40zł dotyczące przeprowadzenia w Ośrodku Wypoczynkowym w J. usług dezynsekcji oraz impregnacji odgrzybieniowej i grzybobójczej w czasie trwania kolonii letnich dla dzieci, bądź w pomieszczeniach wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez żonę podatnika, jak również wydatki w wysokości 1.569,20zł na konsumpcję i pobyt w Z. zakwalifikowane przez podatnika do kosztów reklamy oraz za dzierżawę pojemników na śmieci.

Od powyższej decyzji podatnik złożył odwołanie. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania. Zaskarżonej decyzji strona zarzuciła naruszenie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez jego błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie. Podatnik podnosi również naruszenie zasad postępowania podatkowego wyrażonych w art. 120, art. 187, art. 188, art. 191 i art. 210 Ordynacji podatkowej, poprzez nie przeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób wyczerpujący oraz dowolną ocenę zebranych w sprawie dowodów. Zdaniem strony naruszenie powyższych przepisów nastąpiło poprzez nie wykazanie fikcyjności faktur dotyczących wykonywanych usług przez K. W.. Podatnik kwestionuje powoływane w decyzji dowody dotyczące kontroli sanitarnych Ośrodka, przeprowadzonych przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w S., jak również dowód z przesłuchania R. M. przedsiębiorcy z K.. Ponadto strona kwestionuje nieuznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków na konsumpcję i pobyt w Z., dowodząc iż miały one odzwierciedlenie w przychodach. Podatnik nie wniósł zastrzeżeń odnośnie dokonanej przez organ pierwszej instancji korekty kosztów uzyskania przychodów dotyczącej dzierżawy pojemników na śmieci.