Wyrok WSA w Kielcach z dnia 19 listopada 2008 r., sygn. I SA/Ke 330/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędzia WSA Maria Grabowska,, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 listopada 2008r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. określa, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz J. J. kwotę 2704,00 (dwa tysiące siedemset cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] Nr [...].po rozpatrzeniu odwołania J. J. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. Nr [...].z dnia [...].. w sprawie określenia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r. w kwocie 10 125zł od dochodu w kwocie

50 520 zł.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że organ podatkowy pierwszej instancji nie uznał za koszty uzyskania przychodu wydatków w łącznej kwocie 33.240,38zł dotyczących przeprowadzenia usług DDD (deratyzacji, dezynfekcji i dezynsekcji) w okresie wakacyjnym, gdy w Ośrodku Wczasowym w J. trwały kolonie oraz wydatków na eksploatację samochodu A. za okres wrzesień - grudzień 2000r., tj. za okres w którym samochód został zwrócony leasingodawcy.

Od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. Nr [...].z dnia [...].. J. J. złożył odwołanie pismem z dnia 7.03.2008r., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania. Zaskarżonej decyzji podatnik zarzuca naruszenie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez jego błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie. Podatnik zarzuca również naruszenie zasad postępowania podatkowego wyrażonych w art. 120, art. 187, art. 188, art. 191 i art. 210 Ordynacji podatkowej, poprzez nie przeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób wyczerpujący oraz dowolną ocenę zebranych w sprawie dowodów. Zdaniem podatnika naruszenie powyższych przepisów nastąpiło poprzez nie wykazanie fikcyjności faktur dotyczących usług DDD. Podatnik zakwestionował ponadto tożsamość przesłuchanego świadka - K. W.. Według J.. J. przesłuchany świadek nie jest osobą, która wykonywała usługi DDD w Ośrodku Wczasowym w J..