Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. III SA/Wr 261/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marcin Miemiec, Asesor WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Protokolant Agnieszka Kocińska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 7 listopada 2008 r. sprawy ze skargi W. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego i podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz strony skarżącej 842 (osiemset czterdzieści dwa) zł kosztów postępowania; III. orzeka, że decyzja wymieniona w punkcie I nie podlega wykonaniu do dnia prawomocności wyroku

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] (Nr [...]) określającą W. R. dług celny w kwocie 798 zł oraz podatek od towarów i usług w kwocie 3 102 PLN w związku z podwyższeniem wartości celnej zadeklarowanego w zgłoszeniu celnym z dnia [...] ([...]) towaru w postaci motocykla marki [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji powołał się m. in. na art. 181a rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11 października 1993 r. ze zm.), umożliwiający organom celnym ustalenie wartości celnej towarów w inny sposób niż przez zastosowanie metody wartości transakcyjnej, w przypadku gdy organy te mają uzasadnione wątpliwości co do tego, czy zadeklarowana wartość celna stanowi faktycznie zapłaconą i należną sumę określoną w art. 29 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19 października 1992 r. ze. zm.).

Według Naczelnika Urzędu Celnego w W., wobec stwierdzenia znacznych rozbieżności między wartością zadeklarowaną w zgłoszeniu celnym a określoną przez biegłego rzeczoznawcę z zakresu techniki motoryzacyjnej, a także nieprzedstawienia dowodów, które mogłyby uwiarygodnić i potwierdzić cenę pojazdu wynikającą z załączonej umowy, w rozpoznawanej sprawie zaistniały uzasadnione wątpliwości co do materialnej wiarygodności dowodu zakupu, które uprawniają organ celny do odrzucenia ceny transakcyjnej jako wartości celnej towaru. Eliminując każdą z metod określonych w art. 30 ust. 2 WKC, organ celny ustalił wartość celną towaru metodą tzw. ostatniej szansy na podstawie art. 31 WKC z uwzględnieniem zasad tam określonych, opierając się przede wszystkim na opinii biegłego rzeczoznawcy, w której wartość oszacowano na 17 200 zł brutto. Od wartości tej odjęto kwotę cła i podatku od towarów i usług. Ustaloną w ten sposób wartość celną określono na kwotę 13 300 zł, podczas gdy wartość celna zadeklarowana w zgłoszeniu celnym wynosiła 945,00 zł.