Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. I SA/Go 683/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wierchowicz Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko Asesor WSA Alina Rzepecka(spr.) Protokolant Referent Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2008 r. sprawy ze skargi T.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący T.K. (zwany dalej strona, skarżący) wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z [...] czerwca 2008r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję tego organu wydaną w pierwszej instancji z [...] lutego 2008r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Celnej nr [...] z [...] lipca 2006r., utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego (zwany dalej Naczelnik UC) z [...] marca 2006r. w przedmiocie dokonania ponownego wymiaru należności celnych przywozowych oraz podatku od towaru i usług z tytułu importu

Pismem z [...] września 2006r. pełnomocnik strony - J.C. wystąpił z wnioskiem o wznowienia postępowania celnego i podatkowego na podstawie art.240 §1 pkt1 i art.246 §1 Ordynacji podatkowej, lub stwierdzenia nieważności skarżonej decyzji ostatecznej w świetle art.247 §1 pkt2 i 3 Ordynacji podatkowej. W obu przypadkach wniósł o wstrzymanie wykonania ww. decyzji.

W motywach uzasadnienia podkreślił, iż decyzja objęta wnioskiem została wydana zarówno bez podstawy prawnej jak i z rażącym naruszeniem prawa. Objawiało się

to w tym, że organ dokonał weryfikacji świadectw pochodzenia nie posiadając odpowiednich uprawnień. Brak jest bowiem umowy międzynarodowej, która pozwalałaby polskim organom występować o pomoc prawną bezpośrednio do organów nie będących organami celnymi tych państw. Tym samym, otrzymane tą drogą wyniki weryfikacji uznał za dokumenty uzyskane bezprawnie, które w konsekwencji nie powinny były stanowić dowodu w sprawie. Wskazał też na brak dyspozycji, co do zakresu i sposobu przeprowadzenia samej weryfikacji. Zarzucił organom nie wyjaśnienie na czym polegało fałszerstwo świadectw pochodzenia i kto jego dokonał. Podkreślił też, iż organy mimo że dysponują zbiorem wzorów stempli i podpisów stosowanych przez organy zagraniczne w procesie potwierdzania świadectw pochodzenia, nie skorzystały z tych zasobów przy przyjmowaniu zgłoszenia celnego.