Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 października 2008 r., sygn. I SA/Lu 239/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Kręcisz, Sędzia NSA Anna Kwiatek, Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 października 2008 r. sprawy ze skargi R. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2002 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 18 lutego 2008 r., Nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania R. Z., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych za 2002 r. w wysokości 39.742 zł.

Uzasadniając swoją decyzję organ odwoławczy wskazał, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego w zakresie osiąganych przez małżonków Z. dochodów w 2002 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił dochód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu wynoszący 105.977,43 zł (przypadający na podatnika dochód wyniósł 52.989 zł). Od tak ustalonego dochodu obliczono podatek wg stawki 75%, który wyniósł 39.742 zł.

Od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej R. Z. złożył odwołanie, żądając uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i umorzenia postępowania.

Twierdził, iż brak było podstaw faktycznych i prawnych dla takiego rozstrzygnięcia. Nie zgodził się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, według którego nie posiadał żadnych oszczędności w gotówce na dzień 1 stycznia 2001 r.

i tym samym na dzień 1 stycznia 2002 r. Organ nie udowodnił, że posiadanie oszczędności przechowywanych w domu w tych datach było niemożliwe. Zdaniem podatnika błąd organu polegał m.in. na nieuwzględnieniu wskaźnika inflacji przy sporządzaniu zestawienia wynagrodzeń za lata 1975-2000, co spowodowało jego zaniżenie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00