Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 października 2008 r., sygn. I SA/Lu 220/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (spr.), WSA Małgorzata Fita, Protokolant Referent stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 października 2008 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...]; II. przyznaje adwokatowi P. K. wynagrodzenie w kwocie [...], w tym VAT), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz zwrot wydatków w kwocie [...] złotych, które wypłacić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

Zaskarżoną decyzją z dnia 11 lutego 2008r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania Z. P. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 14 listopada 2007r., znak: [...] w sprawie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2004-2005 w kwocie 614,70 zł oraz odsetek za zwłokę w kwocie 101 zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie I instancji.

W jej uzasadnieniu wskazano, że podstawą wydania decyzji odmownej przez organ I instancji była analiza sytuacji materialnej i osobistej skarżącej w świetle przesłanek określonych wart. 67a Ordynacji podatkowej oraz, że od decyzji zostało wniesione odwołanie, w którym wniosła ona o uchylenie wydanego rozstrzygnięcia oraz o umorzenie zaległości podatkowych wraz z odsetkami. Skarżąca podniosła, że przepisy podatkowe w zakresie stosowania ulg w podatkach nie wprowadzają dowolności, zaś organ wydając decyzję powinien mieć na uwadze ważny interes podatnika albo interes społeczny. Wywodziła, że stan zdrowia zarówno jej jak i męża jest przesłanką przemawiająca za przyznaniem ulgi oraz wyjaśniła, że jej trudna sytuacja finansowa uniemożliwia nawet wykupienie lekarstw. Skarżąca zarzuciła nadto, iż organ podatkowy pierwszej instancji wydając decyzję naruszył art. 7, art. 77, art. 80 oraz art. 81 kpa, gdyż nie odniósł się do okoliczności związanych z jej trudną sytuacją materialną oraz zdrowotną, czym naruszył art. 107 § 3 Kpa. W końcowej części odwołania zwróciła uwagę na fakt, iż pomimo spadku bezrobocia nie może znaleźć pracy.