Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 września 2008 r., sygn. IV SA/Wa 957/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2008 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia (...) lutego 2008 r. nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na usunięcie drzew oraz nałożenie opłaty za usunięcie drzew 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta miasta W.z dnia (...) lutego 2006 r. nr (...); 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącej S. z siedzibą w W. kwotę 2240 (dwa tysiące dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] lutego 2003 r. Prezydent W. na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury /tj. Dz.U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150 ze zm./, art. 47e ust. 3, art. 47f ust. 1-5, art. 47g ust. 1 pkt 5, art. 47h ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079 ze zm./ działając na mocy porozumienia zawartego z Wojewodą [...] jako Wojewódzki Konserwator Zabytków po rozpatrzeniu wniosku S. w W. o wydanie zezwolenia na usunięcie krzewów i drzew z terenu wpisanego do rejestru zabytków zezwolił na usunięcie z działki ewidencyjnej nr [...] przy ul. [...] w W. 81 sztuk drzew i krzewów. Ponadto ustalił opłatę za usunięcie w/w drzew i krzewów w wysokości 976.854,68 zł oraz zezwolił na usunięcie czterech sztuk drzew i krzewów bez wymierzania opłaty. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że inwestor wystąpił o przesadzenie 10 drzew oznaczonych w projekcie jednakże Wojewódzki Konserwator Zabytków w odróżnieniu od wójta, burmistrza i prezydenta miasta mając na uwadze treść art. 47 e ust. 2 i 3 ustawy o ochronie przyrody nie może uzależniać wydania zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków od ich przeniesienia we wskazane przez niego miejsce. Organ podał, że treść art. 47e ust. 3 nie przyznaje wprost takiej kompetencji wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków, ani też nie zawiera odesłania do ust. 2 tegoż przepisu. Dlatego też wydano inwestorowi zezwolenie wyłącznie na usunięcie drzew.