Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 września 2008 r., sygn. IV SA/Wa 1033/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki, asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.), Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2008 r. sprawy ze skargi H. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia oraz umorzenia opłat za korzystanie ze środowiska - oddala skargę -

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia (...) kwietnia 2008r. nr (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województwa (...) z dnia (...) grudnia 2007r., którą odmówiono H. sp. z o.o. z siedzibą w W. odroczenia na okres dwóch lat oraz umorzenia w całości lub w znacznej części opłaty za korzystanie ze środowiska tj. za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza za II półrocze 2006 r. W uzasadnieniu decyzji Kolegium podało, że treść art. 65 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa pozostawia do uznania organowi ustalenie istnienia lub nie, szczególnych okoliczności uzasadniających zastosowanie ulgi, w tym umorzenia zaległości lub odroczenia ich płatności. Ocena występowania przesłanek do zastosowania ulgi może być zaś dokonana tylko po wnikliwym rozważeniu całokształtu materiału dowodowego.

Jednak instytucja ulg ma charakter wyjątkowy, gdyż zasadą jest ponoszenie opłat nałożonych przepisami prawa, nie zaś zwalniania z tego obowiązku. Orzekając o umorzeniu zaległości lub odroczeniu ich płatności, organ za podstawę rozstrzygnięcia może przyjąć albo przesłankę ważnego interesu podatnika, albo przesłankę interesu publicznego, albo obie te przesłanki łącznie. Przy wykładni interesu publicznego należy uwzględnić respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa takich jak sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy publicznej. Organ odwoławczy nie zgodził się z twierdzeniem wnioskodawcy, iż podjęta przez niego działalność w zakresie dostaw energii cieplnej mieszkańcom N. była podejmowana jedynie w interesie publicznym, bez możliwości uzyskiwania z tej działalności zysku. Ponadto Kolegium podniosło, iż H. sp. z o.o. działa na rynku od 1994 r. i jest profesjonalnym przedsiębiorcą, zatem podejmując działalność gospodarczą w zakresie dostaw energii spółka była świadoma ponoszenia wszelkiego ryzyka z tym związanego, a zamiar przenoszenia na budżet państwa odpowiedzialności za samodzielne i dobrowolnie podejmowane decyzje nie może być skuteczny. Przedstawione przez spółkę dokumenty finansowe nie wskazują na zagrożenie dla dalszego funkcjonowania H. sp. z o.o. na rynku. Znajdujące się w aktach sprawy bilanse oraz rachunki zysków i strat nie uzasadniają w ocenie Kolegium twierdzeń o złej kondycji finansowej spółki. W tej sytuacji organ odwoławczy uznał, iż Marszałek Województwa (...) zasadnie odmówił odwołującemu się odroczenia lub umorzenia opłaty za korzystanie za środowiska za II półrocze 2006. Kolegium uznało, że organ I instancji wziął pod uwagę okoliczności w jakich doszło do postania zaległości słusznie stwierdzając, iż ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej musi obciążać osobę prowadzącą tę działalność, a nie budżet państwa. Ponadto w ocenie Kolegium słusznie wyważono interes H. sp. z o.o. i interes publiczny podkreślając wyjątkowy charakter ulg w związku z zasadą powszechności płacenia należnych opłat.