Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 września 2008 r., sygn. VIII SA/Wa 160/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędzia WSA Sławomir Fularski, Protokolant Katarzyna Filipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2008 r. sprawy ze skargi P.N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania oddala skargę.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] marca 2008 r., znak: [...] na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tj. w DZ. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu odwołania z dnia 12 grudnia 2007r., uzupełnionego pismem z dnia 22.02.2008r. wniesionego przez P. N. - byłego wspólnika Spółki cywilnej M. reprezentowanego przez pełnomocnika- adwokata A. C. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...]11.2007r. znak [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania podatkowego zakończonego decyzjami tego Urzędu z dnia [...] 03.2005r. nr [...] oraz nr [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu podniósł, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. decyzją z dnia [...]11.2007r. znak [...] na podstawie art. 133 § 1 oraz art. 243 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa odmówił wznowienia postępowania podatkowego w sprawach zakończonych decyzjami ostatecznymi z dnia [...] 03.2005r. nr [...] oraz nr [...].

Od powyższej decyzji pełnomocnik skarżącego złożyła odwołanie.

W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik podniósł, iż decyzja organu pierwszej instancji jest nieprawidłowa. Organ podatkowy przyjmując, że P. N. nie przysługuje przymiot strony postępowania dopuścił się naruszenia przepisu prawa materialnego, tj. art. 133 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa. Wskazał, że wyrażone wyżej stanowisko organu podatkowego jest nieprawidłowe i nieuprawnione w kontekście poglądów wyrażanych zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie. Jego zdaniem, organ podatkowy pominął okoliczność, iż P. N., jako byłego wspólnika spółki cywilnej należy zaklasyfikować do kręgu osób trzecich, o których mowa w art. 110-117a) Ordynacji podatkowej, co w konsekwencji powoduje, że w istocie jest stroną w rozumieniu art. 133 Ordynacji podatkowej. Podaje, że bezsprzeczne jest, że P. N., jako osoba trzecia odpowiada za cudze zobowiązania podatkowe. Jest on byłym wspólnikiem spółki cywilnej, na mocy art. 115 § 2 Ordynacji podatkowej - obciążony został odpowiedzialnością za zaległość podatkową rozwiązanej spółki powstałą w okresie, kiedy był on jej wspólnikiem. P. N. jako były wspólnik spółki cywilnej jest osobą trzecią, a konsekwencji ma również przymiot strony w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej. Na poparcie wyżej przedstawionego stanowiska, pełnomocnik strony w złożonym odwołaniu powołał się na treść wyroków NSA.