Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 września 2008 r., sygn. III SA/Wa 1402/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędzia WSA Sylwester Golec, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2008 r. sprawy ze skargi J. K. na pisemną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz J. K. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Pismem z dnia 31 października 2007r. J. K. wystąpił do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W uzasadnieniu wniosku wyjaśnił, że wraz z żoną sprzedaje nieruchomość posiadaną przez niego i jego żonę od 42 lat, na której od 30 lat znajduje się budynek mieszkalny Wyjaśnił też, że budynek hotelowy, który ma być przedmiotem sprzedaży ma charakter zamieszkiwania zbiorowego, a sprzedaż budynków o charakterze mieszkalnym jest zwolniona od podatku dochodowego. Natomiast kodeks cywilny nie wyodrębnia budynku od nieruchomości, a więc podatek od samego budynku nie ma podstawy prawno- przedmiotowej. Jeżeli "Rozporządzenie Prawa Budowlanego" definiuje budynki hotelowe jako budynki zamieszkania zbiorowego, to jego zdaniem, należy przez to rozumieć budynek przeznaczony do okresowego pobytu ludzi, w szczególności hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy. Jego zdaniem, sprzedaż ta jest czynnością niezwiązaną z prowadzoną przez jego żonę działalnością gospodarczą, gdyż nie jest dokonywana w ciągłej i zorganizowanej działalności gospodarczej. Wyjaśnił, że powyższa nieruchomość nie jest składnikiem majątkowym, ani środkiem trwałym firmy usługowej, którą prowadzi jego żona, jest natomiast majątkiem wspólnym, całością, a nie częścią przedsiębiorstwa usługowego. Podniósł, że sprzedaż całego majątku nie jest ani przychodem, ani tym bardziej dochodem, a "kapitalizacją" majątku, zwrotem, przez całe życie prowadzonej działalności i pracy opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił, że nieruchomość została nabyta przez nich w 1966r., a on nie prowadzi i nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, a nieruchomość nie była wpisana do ewidencji środków trwałych i nie była amortyzowana. Nieruchomość która ma być przedmiotem sprzedaży jest wykorzystywana na cele prowadzonej przez jego małżonkę działalności gospodarczej, ale nigdy nie została podjęta decyzja o zaliczeniu jej do środków trwałych i wartości niematerialnych.