Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. I SA/Łd 332/08

Dnia 5 sierpnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant Asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2008 roku sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2000-2004 oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją numer [...] z dnia [...] roku Naczelnik Urzędu Skarbowego [...], w oparciu o przepis art.67a § 1 pkt.3 Ordynacji Podatkowej odmówił W. K. umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2000-2004 w kwocie łącznej 4.826,20 złotych wraz z odsetkami.

Organ I instancji stwierdził, że zgodnie z art.67 a § 1 pkt.3 ustawy Ordynacja Podatkowa można umorzyć zaległości podatkowe w całości lub w części, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Przywołując wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 1994 roku w sprawie III SA 1001/93 Naczelnik Urzędu Skarbowego[...] wskazał, że umorzenie zaległości podatkowej jest prawem - a nie obowiązkiem organów podatkowych, a więc nawet w razie zaistnienia przesłanek umorzenia, organ administracji może, lecz nie musi umorzyć zaległości. Wskazał przy tym, że umorzenie zaległości będzie uzasadnione w takich przypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie miał wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] dokonał analizy dochodów podatniczki za rok 2006 oraz za miesiące od stycznia do kwietnia 2007 roku, posiadanego przez nią majątku oraz ponoszonych wydatków. Średni miesięczny dochód Wandy Król z tytułu prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej ( działalność pomocnicza związana z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi ) w 2006 roku wyniósł 3.269 złotych, zaś za pierwsze cztery miesiące 2007 roku - 609,74 złotych netto. Posiada ona na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku 21 i 24 lat, które studiują, co wiąże się z koniecznością uiszczania przez nią czesnego w kwocie 600 złotych miesięcznie. Opłaca czynsz w kwocie 550 złotych miesięcznie, energie elektryczną w kwocie 100 złotych, telefon w kwocie 150 złotych oraz telewizję kablową w kwocie 20 złotych. Spłaca także kredyty w kwocie 900 złotych miesięcznie. Nie posiada majątku trwałego, ani obrotowego oraz żadnych oszczędności. Wraz z dziećmi zajmuje spółdzielcze mieszkanie o powierzchni 70 m2, w którym wartość wyposażenia wynosi około 1000 złotych. Oprócz zaległości podatkowych posiada także zaległości wobec ZUS, które szacuje na kwotę około 8.000 złotych. Mąż podatniczki w żadnym stopniu nie przyczynia się do zaspokojenia potrzeb rodziny, mimo, że ma zasądzone alimenty w łącznej kwocie 1.600 złotych miesięcznie. Odwołując się do wykładni ważnego interesu publicznego, organ podatkowy I instancji stwierdził, że wartości wspólne dla całego społeczeństwa takie jak : sprawiedliwość, bezpieczeństwo, a także konieczność poniesienia przez budżet państwa kosztów przyznanych ulg podatkowych przemawiają przeciwko umorzeniu zaległości podatkowych W. K. Podatniczka osiąga bowiem dochody, co prawda według jej oświadczenia ponoszone przez nią wydatki w znacznym stopniu jej przekraczają, niemniej swobodnie dysponując środkami finansowymi ma możliwość wyboru ważności ( pierwszeństwa ) ich zaspokojenia.