Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. III SA/Po 551/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska ( spr.) Sędzia WSA Barbara Koś WSA Marzenna Kosewska Protokolant st. sekr. sąd. Barbara Dropek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi B. J., S. J. i T. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego. o d d a l a s k a r g i /-/M. Kosewska /-/W. Długaszewska /-/B. Koś

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w L. uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane w procedurze uproszczonej poprzez wpisy do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycjami nr [...] i [...] z dnia [...], prowadzonego zgodnie z pozwoleniem oraz zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego i w związku z tym orzekł w sposób przedstawiony w decyzji tj. zamiast stawki 9% zastosował stawkę 30% i wyliczył na nowo kwotę cła. W związku z powyższym organ celny wezwał T. K. - "[...]" Firma Handlowa oraz spółkę cywilną B. J., S. J. do uiszczenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...] przyjęto zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] dotyczące towaru w postaci tkanin syntetycznych dokonane przez spółkę cywilną B. J., S. J. jako przedstawiciela pośredniego na rzecz T. K. - Firma Handlowa "[...]". Zgłoszenie uzupełniające zostało sporządzone na podstawie wpisu do rejestru procedury uproszczonej pod pozycjami nr [...] i [...] w dniu [...]. Do zgłoszenia dołączono m.in. świadectwa pochodzenia: nr [...] z dnia [...] oraz [...] z dnia [...]. Kwotę długu celnego strona obliczyła na podstawie konwencyjnej stawki celnej.

Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 § 1 i § 2 Kodeksu celnego organ celny powołując przepis § 20 a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że pismem z dnia [...] wystąpił do [...] władz celnych z prośbą o przeprowadzenie weryfikacji świadectwa pochodzenia nr [...] z dnia [...], a pismem z dnia [...] wystąpił do [...] władz celnych z prośbą o przeprowadzenie weryfikacji świadectwa pochodzenia nr [...] z dnia [...]. Podkreślił dodatkowo, iż przyjęcie przez organ celny w chwili dokonywania zgłoszenia celnego, że przedłożony do odprawy dowód jest prawidłowy pod względem formalnym nie wyklucza jego późniejszej weryfikacji. Pismem z dnia [...] [...] władze celne poinformowały, iż nie są w stanie odpowiedzieć, czy dokumenty są autentyczne, czy też nie, ponieważ ich świadectwa pochodzenia są niszczone po okresie 2 lat od dnia ich wystawienia. Natomiast [...] władze celne, pomimo monitu z dnia [....], nie udzieliły odpowiedzi dotyczącej weryfikacji świadectwa pochodzenia nr [...] z dnia [...].