Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 lipca 2008 r., sygn. II SA/Ol 317/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca 2008 r. sprawy ze skargi W. D. na rozporządzenie Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie ustanowienia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego I. stwierdza nieważność zaskarżonego rozporządzenia Nr "[...]" Wojewody z dnia "[...]" zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia zespołu przyrodniczo - krajobrazowego; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego kwotę 540 zł. (pięćset czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżone rozporządzenie nie podlega wykonaniu.

Rozporządzeniem Wojewody nr 1 z dnia "[...]" został ustanowiony zespół przyrodniczo-krajobrazowy Jeziora Z.

Rozporządzenie to zostało następnie zmienione rozporządzeniem Wojewody nr 2 z dnia "[...]". Zgodnie z zapisem § 1 tego aktu, w rozporządzeniu nr 1 wprowadzono zmiany polegające na nadaniu nowego brzmienia § 5 tego aktu, zaś dotychczasowy § 5 otrzymał oznaczenie jako § 6. Stosownie do treści nowego § 5 "do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, obowiązujących w dniu wejścia w życie rozporządzenia oraz planów, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów do publicznego wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia oraz do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe". W § 2 rozporządzenia zmieniającego zapisano natomiast, iż akt ten wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa, z mocą obowiązującą od dnia 11 lipca 2007r.

Pismem z 4 stycznia 2008r. W.D. wezwał Wojewodę do usunięcia naruszenia prawa polegającego na wydaniu rozporządzenia nr 2 z naruszeniem prawa. Zarzucił rozporządzeniu naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 44 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody w związku z art. 2 Konstytucji RP poprzez wykroczenie z treścią aktu prawa miejscowego poza sferę przekazaną organowi do uregulowania a wynikającą z upoważnienia ustawowego, oraz niedopuszczalną regulację tym rozporządzeniem zagadnienia należącego do materii ustawowej, art. 44 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody poprzez faktyczne doprowadzenie do zniesienia ochrony przyrody na części istniejącego zespołu przyrodniczo - krajobrazowego przy braku podstaw do takiego działania oraz naruszenie art. 2 Konstytucji RP i zasad przyzwoitej legislacji, w tym zakazu retroaktywności prawa.