Wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 lipca 2008 r., sygn. I SA/Lu 276/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita (spr.), NSA Anna Kwiatek, Protokolant Stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 lipca 2008 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe "M."- spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w podatku od towarów i usług za miesiące marzec - sierpień 2000 r. oraz luty i marzec 2001 r. z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi I. uchyla zaskarżoną decyzję w części obejmującej odpowiedzialność K. P. za zaległość podatkową, odsetki i koszty egzekucyjne dotyczące lipca 2000 r.; II. oddala skargę w pozostałej części; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w części opisanej w pkt I; IV. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz K. P. kwotę [...] tytułem zwrotu części kosztów postępowania.

Zaskarżoną decyzją, Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania K. P. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...], orzekającej o jego odpowiedzialności jako członka zarządu za zaległości podatkowe "A" spółki z o.o. w Ch.z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące marzec-sierpień 2000 r., luty, marzec 2001 r. w łącznej kwocie 80.400,44 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 94.837,90 zł i kosztami egzekucyjnymi w kwocie 3.582,58 zł, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, że w oparciu o dyspozycję art. 21 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 169, poz.1387), w stosunku do skarżącego znajdują zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej w brzmieniu sprzed dnia 1 stycznia 2003 r. Powołując się na treść art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej podał, że bezskuteczność egzekucji wobec spółki powoduje solidarną odpowiedzialność członków zarządu za jej zobowiązania podatkowe, a skuteczne uwolnienie się członka zarządu od osobistej odpowiedzialności określonej w/w przepisem wymaga wykazania wystąpienia przewidzianej prawem przesłanki uwalniającej z tej odpowiedzialności, a mianowicie, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe albo, że nie zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz nie wszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, bądź też wskazania majątku spółki, z którego skutecznie możnaby zaspokoić zaległości podatkowe. Organ odwoławczy podniósł, iż z ustaleń poczynionych przez Urząd Skarbowy wynika, że Sąd Gospodarczy w Ch. zarządzeniem z dnia [...] zwrócił spółce "A" złożony przez nią w dniu [...] wniosek o ogłoszenie upadłości, na skutek nie uzupełnienia braków formalnych tego wniosku. W tej sytuacji uznał za nieuzasadnione żądanie strony skarżącej o uznanie przez organy podatkowe faktu jego złożenia, jako okoliczności uwalniającej od odpowiedzialności podatkowej. Podkreślił, że dołożenie należytej staranności przez wnioskodawcę w zakresie spełnienia wszystkich wymogów formalnych związanych z dokonaniem zgłoszenia upadłości podmiotu gospodarczego jest konieczne ze względu na umożliwienie przeprowadzenia przez sąd postępowania upadłościowego czy ugodowego, dlatego też nie dopełnienie przez członka zarządu spółki tych określonych wymogów formalnych skutkować musi uznaniem za nieskuteczne złożenie wniosku o upadłość.