Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 632/08

1. Jeżeli skarżący udzielił informacji w niestaranny sposób, bez intencji wprowadzania organów władzy publicznej w błąd, to działanie skarżącego nie powoduje powstania obowiązku z art. 304 § 2 kodeksu postępowania karnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555) zawiadomienia organów ścigania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 233 kodeksu karnego.

2. Referendarz sądowy ma prawny obowiązek zawiadomienia Prezesa Sądu, za pośrednictwem Przewodniczącego Wydziału o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przez skarżącego przestępstwa, o którym mowa w art. 233 kodeksu karnego.

3. Referendarz sądowy jest jednakże zobowiązany do wnikliwego badania treści wniosków skarżącego, także pod względem clowego wprowadzania w błąd Sądu, ponieważ niedopełnienie obowiązku wynikającego z art. 304 § 2 przez funkcjonariusza publicznego jest przestępstwem niedopełnienia obowiązku służbowego, stypizowanego w art. 231 k.k.

Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika - adwokata w sprawie ze skargi J. U. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania postępowania egzekucyjnego p o s t a n a w i a 1. zwolnić skarżącego od opłat sądowych 2. odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie

Uzasadnienie

1. Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej u.p.p.s.a, stronie może być przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 § 3 u.p.p.s.a.) i następuje wtedy, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów utrzymania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a.). Referendarz sądowy zauważa, że w wyniku wniesienia skargi, jedynym kosztem sądowym wymaganym w sprawie jest obowiązek zapłaty wpisu od tej skargi w wysokości 100,- zł. Prawo pomocy w zakresie całkowitym, wnioskowane przez stronę oznacza zwolnienie od kosztów sądowych (obejmujące zwolnienie od opłat sądowych, czyli wpisu i opłaty kancelaryjnej oraz zwrot wydatków) a także ustanowienie pełnomocnika (art. 211, art. 212 oraz art. 245 § 2 u.p.p.s.a.). Jeżeli skarżący zamierza skorzystać z instytucji prawa pomocy powinna uprawdopodobnić okoliczności, od zaistnienia których zależy możliwość skorzystania przez Sąd z tej instytucji, natomiast Sąd jest zobowiązany do analizy przedstawionych materiałów, także z uwzględnieniem zasad logicznego myślenia i doświadczenia życiowego.