Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 411/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Anna Armińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi M. S. (S.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił Skarżącej - M. S. (prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą S.) podatek od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2006 r.
W toku kontroli podatkowej za ww. okres ustalono bowiem, że w 2005 r. Skarżąca, korzystająca ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku, osiągnęła przychód w kwocie 43.250 zł.
Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.), dalej: "u.p.t.u.", zwolnieni z podatku są podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 229, poz. 1949), dalej: "rozporządzenie z dnia 15 listopada 2005 r.", kwotę tę określił na 39.200 zł.
Zdaniem organu Skarżąca osiągając w 2005 r. przychód w kwocie 43.250 zł z dniem 1 stycznia 2006 r. przekroczyła kwotę określoną w ww. rozporządzeniu i tym samym od stycznia 2006 r. utraciła prawo do zwolnienia podmiotowego. Od tego dnia obowiązana była zatem do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przed dniem utraty prawa do zwolnienia, prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne do określenia przedmiotu, podstawy opodatkowania, wysokości podatku należnego, kwoty podatku naliczonego oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzania deklaracji podatkowych (art. 109 ust. 3 u.p.t.u.), składania deklaracji VAT-7 (art. 99 ust. 1 u.p.t.u.) i wpłacania na rachunek urzędu skarbowego należnych kwot podatku (art. 103 ust. 1 u.p.t.u.). Skarżąca obowiązków tych nie wypełniła, naruszając tym samym ww. przepisy. Dlatego też od kwot osiąganych przez nią przychodów obliczono podatek należny z tytułu świadczonych usług, polegających na wytwarzaniu dla szpitali silikonowych endoprotez stawów palców ręki oraz ścięgien. Zastosowano stawkę 7% (art. 41 ust. 2 i poz.101 załącznika nr 3 do u.p.t.u.).