Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. II SA/Ol 239/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie usunięcia stwierdzonych uchybień w zakresie wymagań higienicznych i zdrowotnych - oddala skargę.

 

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia "[...]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny nakazał J.W. - właścicielowi Fermy Drobiu w L. wykonanie czynności polegających na: przedłożeniu do wglądu kart charakterystyki na stosowane substancje i preparaty chemiczne niebezpieczne, dokonaniu oceny i udokumentowaniu ryzyka zawodowego występującego przy pracach wykonywanych w zakładzie, przedłożeniu do wglądu aktualnych orzeczeń lekarskich pracowników o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na zajmowanych stanowiskach pracy, zapewnieniu i udostępnieniu pracownikom instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy, zapewnieniu i właściwym wyposażeniu pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarnego dla pracowników (jadalni i umywalni), zapewnieniu pracownikom środków ochrony indywidualnej, zabezpieczających przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Jednocześnie zakreślono termin wykonania poszczególnych obowiązków. W uzasadnieniu podano, iż w trakcie kontroli przeprowadzonej na fermie stwierdzono naruszenie szeregu przepisów prawa. Podano, iż zgodnie z art. 207 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Art. 304 Kodeksu zobowiązuje zaś pracodawcę do zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Podano, iż art. 221 Kodeksu pracy oraz art. 5 ust. 2 ustawy o substancjach i preparatach chemicznych nakazuje posiadanie aktualnego spisu substancji i preparatów oraz kart charakterystyki stosowanych niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów chemicznych. Karty charakterystyki pozwalają bowiem na zapoznanie pracowników z zagrożeniami występującymi w związku ze stosowaniem tych chemikaliów. Z kolei art. 226 Kodeksu pracy oraz § 39 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy nakłada na pracodawcę obowiązek dokonania oceny i udokumentowania ryzyka zawodowego. Wskazano, iż brak aktualnej oceny ryzyka zawodowego nie pozwala na podjęcie działań korygujących lub zapobiegawczych w celu eliminacji lub ograniczenia zagrożeń związanych z występującym ryzykiem zawodowym. Ocena ryzyka odgrywa istotną rolę w procesie monitorowania stanu bezpieczeństwa i higieny pracy. Podniesiono, iż zgodnie z art. 229 ust. 4 Kodeksu pracy pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku pracy. Zgodnie zaś z § 41 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy pracodawca jest zobowiązany do udostępniania pracownikom do stałego korzystania, aktualnych instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczących stosowanych w zakładzie procesów technologicznych związanych z zagrożeniami wypadkowymi lub zagrożeniami zdrowia pracowników, obsługi maszyn i urządzeń technicznych, postępowania z materiałami szkodliwymi dla zdrowia i niebezpiecznymi, udzielania pierwszej pomocy. Z kolei zgodnie z § 111 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bhp pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii, rodzajów pracy oraz warunków w jakich ta praca jest wykonywana. W myśl § 17 załącznika do rozporządzenia w skład szatni powinny wchodzić umywalnie łatwo dostępne dla pracowników i zapewniające bezkolizyjny ruch pracowników już umytych i przebranych w odzież własną. Szatnie powinny być dostosowane do rodzajów prac, stopnia narażenia pracownika na zbrudzenia ciała i zanieczyszczenia odzieży substancjami szkodliwymi lub materiałami zakaźnymi. W umywalni należy przewidzieć kabinę natryskową w ilości przewidzianej do ilości osób korzystających. Zgodnie zaś z § 29 tego załącznika pracodawca zapewnia pomieszczenie jadalni dla pracowników zatrudnionych przy pracach związanych z narażeniem na kontakt ze szkodliwymi środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi, materiałami biologicznie zakaźnymi albo przy pracach szczególnie brudzących. Natomiast art. 237 Kodeksu pracy nakłada na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikom środków ochrony indywidualnej, zabezpieczających przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Wskazano, iż z uwagi na fakt, iż strona nie skorzystała z możliwości wypowiedzenia się w sprawie, terminy wykonania nakazanych czynności zostały ustalone z urzędu. Jednocześnie pouczono stronę, iż w przypadku niewykonania nałożonych obowiązków zostaną podjęte środki w trybie egzekucji administracyjnej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00