Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Gd 1075/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka,, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 maja 2008 r. sprawy ze skargi B. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 2001 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasadza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 9,203 (dziewięć tysięcy dwieście trzy 00/100 ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r. ustalającej B. C. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za rok 2001 w kwocie 200.216 zł.

Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktyczne:

Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął postępowanie kontrolne wobec B. C. obejmujące swoim zakresem kontrolę rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa i gminy za rok 2001. W toku postępowania ustalono, że B. C. pozostający w 2001 roku we wspólności majątkowej małżeńskiej z A.C. zgromadzili wspólnie mienie pochodzące z nieujawnionych źródeł przychodów w łącznej wysokości 533.908,43 zł.

Organ odwoławczy w pierwszej kolejności wywiódł, iż pomimo faktu, że B. C. jest obywatelem brytyjskim, posiadał on w Polsce w 2001 r. nieograniczony obowiązek podatkowy. Organ odwoławczy powołał się na art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej u.p.d.f., w myśl którego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy Kodeksu cywilnego (art. 25-28) definiują zaś pojęcie miejsca zamieszkania, którym jest miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, przy czym osoba fizyczna może mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Następnie powołując się na art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz. U. 1978 r., Nr 7, poz. 20), zwanej dalej umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, organ odwoławczy stwierdził, że to prawo wewnętrzne każdego z państw decyduje o tym, kto jest traktowany jako rezydent tego państwa.