Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. III SA/Wr 53/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Asesor WSA Magdalena Jankowska-Szostak Protokolant Paulina Rosiak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu [...] r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję P W I S we W z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę.

Sprawa była już przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Uprzednio P P I S w W wydał decyzję w dniu [...] r. (Nr ...) o braku podstaw do stwierdzenia u A C choroby zawodowej zespołu wibracyjnego w postaci naczyniowo-nerwowej, kostno-stawowej oraz w postaci mieszanej, tj. naczyniowo-nerwowej i kostno-stawowej. Decyzją z dnia [...] (Nr....) wydaną po rozpatrzeniu odwołania strony P W I S we W utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne orzeczenie. Decyzje organów obu instancji zostały uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z [...]. (...), wydanym po rozpoznaniu skargi A C na drugoinstancyjne rozstrzygnięcie.

Sąd uznał wówczas, że stosownie do dyspozycji § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), postępowanie w sprawie rozpoznania choroby zawodowej lub jej stwierdzenia, rozpoczęte przed dniem wejścia wymienionego rozporządzenia w życie, powinno zostać przeprowadzone na podstawie uprzednio obowiązujących przepisów, tj. na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.). Sąd zauważył, że I S jako chwilę wszczęcia postępowania w rozpoznawanej sprawie powinien uznać datę pisma pełnomocnika skarżącego z dnia 19 kwietnia 2002 r., w którym skarżący wniósł o uchylenie decyzji wydanej w 1996 r. o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w postaci uszkodzenia słuchu, podnosząc jednocześnie, że po 1996 r. pojawiła się u niego głuchota i choroba wibracyjna.