Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Sz 896/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska, Protokolant Joanna Marska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi K. E. E. S.A. w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] decyzją z dnia [....]r. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...]r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 w łącznej kwocie [...][ zł.

W motywach rozstrzygnięcia podano, iż przedmiotowe postępowanie zostało wywołane czterema wnioskami z dnia [...] r. złożonymi przez "E"S.A. Oddział w K., zawierającym żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004. oraz korektą deklaracji na podatek od nieruchomości za 2001-2004 r. Spór jaki toczy przed organami podatkowymi Spółka, jak podkreśla organ odwoławczy, w istocie dotyczy nieuwzględnienia przez organ podatkowy pierwszej instancji złożonych przez Spółkę korekt deklaracji na podatek od nieruchomości, w których dokonała ona zmiany dotychczasowych zasad opodatkowania stacji transformatorowych rozdzielczych uznając, iż stacje te winny być opodatkowane jako budynki, a nie jak uprzednio jako budowle. Na potwierdzenie tego stanowiska Spółka przedłożyła opinię, sporządzoną przez "A".

Organy podatkowe obu instancji nie podzieliły wywodów wniosku "E" S.A. Oddział w K. Decyzja dotyczyła lat 2001-2004. w okresie tym obowiązywały różne brzmienia ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Organy dokonały analizy materiału dowodowego w kontekście przepisów prawa podatkowego obowiązującego w latach 2001-2002 i 2003r. oraz 2004r.

Wskazano, że w 2001 roku ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawierała własnej definicji pojęcia "budowla", zawierała natomiast w art. 3 ust. 4 definicję pojęcia "budynek". W związku z tym w tamtym czasie, wychodząc z zasady autonomii prawa podatkowego w stosunku do innych gałęzi prawa, prawo podatkowe kierowało się w zakresie ustalania, jaki przedmiot opodatkowania jest budowlą, znaczeniem potocznym tego pojęcia, dopuszczało też posiłkowanie się pomocniczo definicją "budowli" zawartą w Prawie budowlanym. Taką też linię orzeczniczą na gruncie obowiązującego w 2001 roku (i w 2002) prawa podatkowego przyjęły sądy.