Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Lu 8/08

Dnia 9 kwietnia 2008 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Małysz /spr./, Sędziowie NSA Anna Kwiatek, asesor WSA Małgorzata Fita, Protokolant stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 marca 2008 roku sprawy ze skargi A. A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego I. uchyla zaskarżone postanowienie w części dotyczącej postępowań egzekucyjnych prowadzonych na podstawie tytułów wykonawczych nr [...] i nr [...] ; II. oddala skargę w pozostałej części.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...], Nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia A. A., Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], Nr [...], odmawiające umorzenia postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia podano, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi przeciwko A. A. postępowanie egzekucyjne na podstawie 6 tytułów wykonawczych, oznaczonych numerami [...], [...], [...], [...], [...], [...], wystawionych pomiędzy 10 listopada 1999 roku a 22 maja 2000 roku.

Powołanym wyżej postanowieniem z dnia [...] organ egzekucyjny odmówił uwzględnienia wniesionego przez zobowiązaną żądania umorzenia postępowania egzekucyjnego, o którym mowa. Stwierdził przy tym, że egzekwowane zobowiązania podatkowe nie wygasły przez przedawnienie, gdyż bieg przedawnienia został przerwany, na okoliczność czego powołał się na dokonane od 29 listopada 1999 roku do 11 czerwca 2007 roku czynności egzekucyjne - sporządzenie protokołów o stanie majątkowym oraz zastosowane 5 października 2005 roku i 11 stycznia 2006 roku środki egzekucyjne - zajęcia wynagrodzenia za pracę.

We wniesionym zażaleniu strona zarzuciła, że środek egzekucyjny zastosowano już po wygaśnięciu zobowiązań podatkowych wskutek przedawnienia, nie ma on zatem znaczenia. Ponadto przerwanie biegu przedawnienia może spowodować tylko środek egzekucyjny zastosowany w sposób efektywny, prowadzący do skutecznego zajęcia istniejącego i nadającego się do egzekucji składnika majątku zobowiązanego. Zdaniem strony za taki środek egzekucyjny nie może być uznane zajęcie wynagrodzenia za pracę, w wyniku którego uzyskano zł 9,43.