Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Gd 100/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Wojewody z dnia 21 listopada 2000 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie ścieków 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia 6 lipca 2000 r., nr [...], 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego J. T. kwotę 350 (trzysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją ostateczną z dnia 3 listopada 1999 r., nr [...], Starosta, działając na podstawie art. 20, art. 21, art. 53 ust. 2 pkt 2, art. 55 ust. 1, art. 57 i art. 82 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230 ze zm.) udzielił Zarządowi Gminy pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie ścieków po ich oczyszczeniu do rzeki P., oraz na wykonanie mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków w D.

W dniu 4 maja 2000 r. J. T. złożył podanie o wznowienie postępowania administracyjnego w wyżej wymienionej sprawie z uwagi na to, że nie brał w nim udziału jako strona postępowania. Wyjaśnił, że na mocy pozwolenia wodnoprawnego udzielonego decyzją Starosty, Zarząd Gminy uprawniony jest do odprowadzania ścieków za pośrednictwem rowu melioracyjnego P. Wspomniany rów położony jest na kilkudziesięciu działkach gruntu, z których jedna stanowi własność J. T.

Decyzją z dnia 6 lipca 2000 r. nr [...] Starosta, na podstawie art. 149 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2000 roku, Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej jako k.p.a.) odmówił wznowienia postępowanie w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji ustalił, że rzeka P. objęta jest ewidencją urządzeń melioracyjnych i ze względu na parametry przekroju poprzecznego stanowi ciek melioracji wodnych podstawowych. Organ stwierdził, że własność gruntów pokrytych państwowymi wodami płynącymi stanowi własność Skarbu Państwa w granicach określonych liniami brzegów, co wynika z art. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne. W związku z tym niezgodne ze stanem rzeczywistym wpisy w ewidencji gruntów i księdze wieczystej nie zmieniają faktu, że właścicielem gruntu pod rzeką P. zostaje Skarb Państwa.