Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 marca 2008 r., sygn. I SA/Wr 1569/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Protokolant: Marta Klimczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 lutego 2008r. sprawy ze skargi: L. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi L. K. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] nr [...] o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 rok.

W złożonym do Urzędu Skarbowego w L. zeznaniu o wysokości uzyskanego przychodu z działalności opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym, dokonanych odliczeń (od przychodu - składki na ubezpieczenie społeczne i od ryczałtu -składki na ubezpiecz. zdrowotne) podatnik wykazał i uiścił należny wg. stawki 5,5 % ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za rok 2004 w kwocie [...].

W dniu [...] podatnik złożył korektę zeznania wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym za 2004 r. w kwocie [...].

W uzasadnieniu wniosku wskazał, że korekta zeznania związana jest z faktem, że w złożonym w Polsce zeznaniu - opodatkował ryczałtem ewidencjonowanym przychody uzyskane z działalności budowlanej, świadczonej od października 2004 r. w RFN. Tymczasem, niemieckie służby finansowe opodatkowały uzyskane na ich terenie przychody i zyski należnym tam podatkiem dochodowym. Na dowód tego podatnik załączył tłumaczenie przysięgłe z języka niemieckiego - wydanej przez Urząd Skarbowy w S. decyzji dotyczącej podatku dochodowego, podatku kościelnego i podatku solidarnościowego za rok 2004.

Po rozpatrzeniu wniosku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. - działając na podstawie art. 207 i art. 75 § 2 pkt 1 lit. a OP - odmówił stwierdzenia nadpłaty. W uzasadnieniu powołał przepis art. 7 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 i 2 umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. zawartej pomiędzy Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163 ze zm.) zwanej dalej umową o UPO. Według zawartych w tych przepisach regulacji - art. 7 ust. 1 umowy o UPO - dochód osoby zamieszkującej w Polsce z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Niemiec, jest co do zasady opodatkowany w Polsce (tj. kraju rezydencji). Może być opodatkowany w Niemczech pod warunkiem, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą przez położony na terenie Niemiec zakład. Wówczas opodatkowaniu w Niemczech może podlegać jedynie dochód uzyskany z działalności tego zakładu. Użyte w tych przepisach pojęcie "zakład" zostało zdefiniowane w art. 5 ww. umowy o UPO. Organ I instancji - w oparciu o zgromadzony materiał, w tym wyjaśnienia podatnika - uznał, że nie ma podstaw do przyjęcia, że działalność w Niemczech prowadzona jest przez położony tam zakład, stąd w ocenie organu - całość osiąganych przez podatnika przychodów podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce (nieograniczony obowiązek podatkowy).