Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2008 r., sygn. III SA/Wa 85/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Anna Armińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2008 r. sprawy ze skargi I. B. i J. B. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na czynności egzekucyjne oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w W., działając w ramach tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] marca 2005 r. obejmującego zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r., prowadził wobec I. B. i J. B. (dalej w skrócie "zobowiązani" lub "Skarżący") postępowanie egzekucyjne.

Zawiadomieniem z dnia [...] października 2006 r., nr [...], odnoszącym się do tytułów wykonawczych [...] i [...] dokonał zajęcia prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną zobowiązanych z tytułu zwrotu kosztów egzekucyjnych wraz z odsetkami u dłużnika zajętej wierzytelności, którym był Naczelnik Urzędu Skarbowego w W.

Pismem z dnia 4 listopada 2006 r. zobowiązani złożyli skargę na powyższą czynność egzekucyjną, w której wnieśli także o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] listopada 2004 r. Wskazali, iż nie podpisywali tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] marca 2005 r.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2007 r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w G. w zakresie realizacji tytułu wykonawczego [...] oddalił skargę jako nieuzasadnioną.

Powołując się na art. 54 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), dalej w skrócie "u.p.e.a.", wyjaśnił, że skarga w rozumieniu tego przepisu jest środkiem zaskarżenia czynności wykonawczych i w ramach tego środka zaskarżenia można wnosić wyłącznie zarzuty formalnoprawne, odnoszące się do prawidłowości postępowania organu egzekucyjnego, bądź egzekutora, przez pryzmat przepisów regulujących sposób i formę dokonywania czynności egzekucyjnych. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w G. w sprawie zajęcia nie doszło do naruszenia przepisów prawa. Organ egzekucyjny zastosował jeden ze środków egzekucyjnych, do którego stosowania upoważniły go regulacje ww. ustawy. Wskazany środek egzekucyjny wymieniony jest w art. la pkt 12a u.p.e.a. - egzekucja z innych wierzytelności pieniężnych. W ramach zastosowanego środka egzekucyjnego zostały wykonane wszystkie czynności wymienione w art. 89 u.p.e.a., tzn. przesłano do dłużnika zobowiązanego zawiadomienie z dnia [...] października 2006 r. o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanych i jednocześnie wezwano dłużnika zajętej wierzytelności, aby należnej od niego kwoty do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi bez zgody organu egzekucyjnego nie uiszczał zobowiązanym, lecz należną kwotę przekazał organowi egzekucyjnemu na pokrycie należności. Odpis powyższego zawiadomienia doręczono zobowiązanym w dniu 23 października 2006 r. informując, iż nie wolno im zajętej kwoty odebrać ani też rozporządzać nią lub ustanowionym dla niej zabezpieczeniem.