Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2008 r., sygn. II SA/Wa 1874/07

II SA/Wa 1874/07 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 4 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz, Asesor WSA Jarosław Trelka (spr.), Protokolant Agnieszka Kolasa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2008 r. sprawy ze skargi T. L. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] września 2007 r. Nr [...] w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2007 r., 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Komendanta Głównego Straży Granicznej na rzecz skarżącego T. L. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] listopada 2004 r. Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej przyznał funkcjonariuszowi Straży Granicznej, T. L., równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego. Równoważnik ten przyznano od dnia 26 października 2004 r. Podstawą tej decyzji był art. 96 ust. 1 i art. 101 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399 ze zm.), zwanej też dalej "ustawą", a także § 1 i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych warunków jego zwrotu, a także sposobu postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania (Dz. U. Nr 118, poz. 1014 ze zm.). Organ podał w uzasadnieniu, że podstawą faktyczną tej decyzji były podane w oświadczeniu mieszkaniowym okoliczności, iż z dniem mianowania funkcjonariuszem w służbie stałej, tj. z dniem 26 października 2004 r., skarżący nie posiadał lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, zamieszkuje natomiast w miejscowości Z. w domu stanowiącym własność teściowej. Skarżący posiada członków rodziny, o których mowa w art. 93 ustawy.