Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 marca 2008 r., sygn. I SA/Ke 58/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska,, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 marca 2008r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]. nr SKO [...]. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta J. z dnia [...]. nr [...]. odmawiającą umorzenia zaległego podatku od nieruchomości za I i II ratę 2003 roku w kwocie 43 786,56 zł. oraz odsetek na kwotę 14 883,00 zł.

Organ odwoławczy ustalił, iż Burmistrz Miasta J. decyzją z dnia [...]. odmówił A. P. umorzenia zaległego podatku od nieruchomości za I i II ratę 2003 roku. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że przedstawione przez skarżącego we wniosku o umorzenie okoliczności tj. zawarcie umowy dzierżawy nieruchomości, zgodnie z którą podatek winien być uregulowany przez dzierżawcę nieruchomości, a także ponoszenie znacznych nakładów finansowych na zabezpieczenie obiektu i niedopuszczenie do jego dewastacji, nie stanowią nadzwyczajnych zdarzeń skutkujących udzieleniem ulgi w spłacie podatku. Organ wskazał ponadto, że aktualna sytuacja finansowa podatnika jest dobra, o czym świadczą dokumenty z Urzędu Skarbowego Ł. -W.

Od decyzji odwołał się A. P. wnosząc o jej uchylenie i wstrzymanie wykonania. Podniósł, że organ pierwszej instancji błędnie ustalił, iż pomoc udzielona skarżącemu jest pomocą publiczną i błędnie zastosował do sprawy przepisy art. 67 b § 1 ust. 2 Ordynacji podatkowej oraz przepisy art. 63 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej. W ocenie podatnika organ podatkowy naruszył także przepis art. 122 Ordynacji podatkowej, bowiem nie podjął czynności ustalenia i dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. A. P. powołał się również na złożony do akt sprawy akt notarialny - umowę sprzedaży nieruchomości, który, w jego ocenie, nie został wzięty przez organ pod uwagę, a przy którego zawieraniu władze miasta J. zobowiązały się zwolnić odwołującego się z podatku od nieruchomość na okres trzech lat.