Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. II SA/Sz 981/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Inspektora Pracy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy oddala skargę.

Uzasadnienie

Nakazem z dnia 26 kwietnia 2007 r. Nr [...] Inspektor Pracy w S. nałożył na kierownika T. Polska Spółkę z o.o. Oddział w S. przy ul D. obowiązek usunięcia dziewięciu stwierdzonych uchybień w ustalonym w nakazie terminie, m.in. obowiązek zapewnienia pracownikom pomieszczenia palarni spełniającego wymogi obowiązujących przepisów, w terminie do dnia 30 września 2007 r. Jako podstawę prawną nakazu, organ I instancji wskazał art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2001 r. Nr 124 poz. 1362, zm. Dz. U. z 2005 r. Nr 167 poz. 1399), art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.), § 111 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169 poz. 1650), oraz § 40, § 41 i § 42 załącznika nr 3 do tego rozporządzenia.

Odwołanie od nakazu w części dotyczącej pkt. 7 tj. obowiązku zapewnienia pracownikom pomieszczenia palarni wniosła T. Polska Spółka z o.o. zarzucając rażące naruszenie art. 9, 11, 107 § 1, 3, 4 i 5 kpa, naruszenie art. 233 Kodeksu pracy, § 111 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz § 40 załącznika nr 3 do tego rozporządzenia. Spółka podniosła, że nakaz nr 7 nie zawiera uzasadnienia faktycznego i prawnego, co uniemożliwia ocenę zasadności i prawidłowości nakazu, a każdy organ administracji publicznej zobowiązany jest do wskazania, jakimi przesłankami kierował się przy wydaniu decyzji, co jest szczególnie ważne w decyzjach wydawanych w oparciu o uznanie administracyjne. Także zaskarżalność nakazu wskazuje na konieczność jego uzasadnienia. Spółka wskazała, że w myśl art. 107 § 4 i 5 kpa organ I instancji może odstąpić od uzasadnienia decyzji jedynie w dwóch przypadkach, tj. gdy decyzja w całości uwzględnia żądanie strony, albo gdy przepis ustawy daje możliwość zaniechania lub ograniczenia uzasadnienia decyzji ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny. W przedmiotowej sprawie decyzja nie uwzględnia żądania strony, a sprawa nie dotyczy bezpieczeństwa Państwa ani porządku publicznego, zatem brak uzasadnienia nakazu rażąco narusza art. 9, 11 i 107 § 1, 3, 4 i 5 kpa.