Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 lutego 2008 r., sygn. I SA/Po 1311/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędzia NSA Jerzy Małecki as.sąd. WSA Roman Wiatrowski (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi A.sp. z o.o. w P. na decyzję Dyrektor Izby Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz A. Sp. z o.o. w P. kwotę [...] (słownie: [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. wstrzymuje wykonanie zaskarżonej decyzji do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku. /-/ R.Wiatrowski /-/ M.Jaśniewicz /-/ J.Małecki

Uzasadnienie

I SA/Po1311/07

UZASADNIENIE

Decyzją nr [...] z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił spółce z o.o. A. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za [...] w wysokości [...]. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że spółka nie wykazała w zeznaniu rocznym za rok [...] przychodu z tytułu korzystania z nieoprocentowanęj pożyczki otrzymanej od S. P. w wysokości [...] i tym samym zaniżyła przychód podlegający opodatkowaniu w wysokości [...]. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego w dniu [...] S. P. udzielił pożyczki spółce w wysokości [...]. Pożyczka ta w kwocie [...] zaksięgowana została na koncie [...] - pożyczki udzielone krótkoterminowe. Z umowy przedłożonej w toku postępowania wynika, że była ona nieoprocentowana. Z zapisów na kontach kosztowych i zobowiązaniowych wynika, że spółka nie naliczyła i nie zapłaciła żadnych odsetek od otrzymanej pożyczki. Organ uznał, że spółka w kontrolowanym okresie dysponowała pożyczonymi pieniędzmi otrzymanymi od osoby fizycznej, nie ponosząc z tego tytułu żadnych kosztów, w związku z czym otrzymała nieodpłatne świadczenia, których wartość wyraża się kwotą odsetek, jaką spółka zapłaciłaby za pozyskanie kredytu od podmiotu profesjonalnie trudniącego się udzielaniem kredytu. Podczas kontroli ustalono, że jedynym bankiem obsługującym kontrolowaną spółkę był [...]. Dlatego też, w celu ustalenia wysokości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń, dokonano analizy oprocentowania kredytów gospodarczych udzielonych w [...] przez ten bank. Z informacji uzyskanej z [...] wynika, że oprocentowanie kredytów złotowych wahało się w [...] między [...] a [...]. W ocenie organu podatkowego I instancji dla ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń przyjęto najkorzystniejszą dla spółki stawkę oprocentowania kredytu, tj. stawkę [...], w związku z czym wartość nieodpłatnych świadczeń została ustalona w wysokości [...] zł ([...] zł x [...]). Organ podatkowy zakwestionował także, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku w wysokości [...] za wykonanie systemu alarmowego, z uwagi na naruszenie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych.