Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 lutego 2008 r., sygn. II SA/Ol 1048/07

1. Skorzystanie z rozwiązań, przyjętych w art 26 pkt 12 ustawy o Służbie Celnej, nie może opierać się wyłacznie na subiektywnym przekonaniu Dyrektora Izby Celnej, lecz wymaga wskazania przez organ relanie istniejącego powodu, dla którego dalsze pozostawanie funkcjonariusza w służbie jest wykluczone z uwagi na utratę zaufania niezbędnego do wykonywania powierzonych obowiązków.

2. Sam fakt wszczęcia postępowania karnego, bez analizy okoliczności konkretnego przypadku i bez zgromadzenia rzetelnych dowodów wskazujących na konkretne uchybienia funkcjonariusza celnego, nie może stanowić podstawy do rozwiązania stosunku pracy na podstawie art 26 pkt 12 ustawy o Służbie Celnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2008 r. sprawy ze skargi E.I. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zwolnienia ze służby 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej E.I. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3/ orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", Dyrektor Izby Celnej, działając na podstawie art. 26 pkt 12 i art. 27 ust. 1 i 2 ustawy o Służbie Celnej, zwolnił E. I. ze służby w Izbie Celnej w O. z upływem trzymiesięcznego terminu liczonego od daty doręczenia decyzji z zachowaniem prawa do uposażenia w tym okresie. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że po otrzymaniu z prokuratury informacji o postawieniu stronie zarzutu popełnienia przestępstwa, polegającego na przyjęciu korzyści majątkowej, została ona zawieszona w pełnieniu obowiązków służbowych na maksymalny okres 1 roku. Po upływie okresu zawieszenia E. I. nadal posiadała status osoby podejrzanej, co spowodowało utratę zaufania organu do niej, jako osoby mogącej wykonywać zawód celnika, stanowiącego fakultatywną przesłankę do zwolnienia funkcjonariusza ze służby. W ocenie Dyrektora Izby Celnej, uzasadniony brak zaufania do funkcjonariusza istnieje także wtedy, gdy mimo braku możliwości przypisania winy (orzeczenia sądu w tym przedmiocie), zachowanie opisane w postanowieniu o przedstawieniu zarzutu i kwalifikacja prawna czynu nosi cechy naruszenia obowiązków służbowych.