Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. I SA/Go 788/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Asesor WSA Barbara Rennert Protokolant Inspektor Paweł Ksenycz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2008 r. sprawy ze skargi C.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodu oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący C.L. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia [...] maja 2007 r. uchylającą w części decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego nr [...] z dnia [...] września 2006 r. i ustalającą podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 rok w wysokości 114.504 zł od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów .

Zaskarżone orzeczenie zostało wydane z uwzględnieniem następującego stanu faktycznego i prawnego:

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2006 r. uchylił w całości decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego nr [...] w przedmiocie ustalenia C.L. podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 rok od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując szereg okoliczności, które organ I instancji powinien zbadać.

Powyższą decyzję C.L. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. twierdząc, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do wydania orzeczenia. Ponadto wskazał na braki formalne w szczególności w zakresie gromadzenia i numerowania akt.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 1 lutego 2007 r. (sygn. akt I SA/Go 1124/06) oddalił powyższą skargę stwierdzając, iż rozstrzygnięcie podjęte w sprawie przez organ odwoławczy odpowiadało prawu. W zakresie zaś zarzutu dotyczącego naruszenia zasady wynikającej z art. 121 Ordynacji podatkowej stwierdził, iż bez wskazania konkretnych dokumentów, które mogłyby w wyniku tego postępowania zostać usunięte, przedmiotowe uchybienie nie może być podstawą do uchylenia zaskarżonej decyzji.