Wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. III SA/Łd 602/07

Dnia 23 stycznia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki Asesor WSA Ewa Alberciak (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2008 roku sprawy ze skargi A Spółki z o. o. z siedzibą w Ł. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wyprowadzenia towarów z obszaru celnego Wspólnoty oddala skargę.

Uzasadnienie

III SA/Łd 602/07

Uzasadnienie

A spółka z o.o. z siedzibą w Ł. pismem z dnia [...] roku zwróciła się do Urzędu Celnego II w Ł. o wszczęcie postępowania, na podstawie art. 165 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r - Ordynacja podatkowa, w sprawie zakończenia procedury wywozu towaru poza granice Unii Europejskiej, objętego zgłoszeniem celnym nr [...] z dnia [...] r. W uzasadnieniu wniosku spółka podała, że w związku z brakiem pieczęci "Export" na odwrocie wyżej wymienionego dokumentu SAD zwróciła się najpierw do Oddziału Celnego w K., a następnie do Urzędu Celnego II w Ł. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wywóz sprzedanego przez spółkę towaru poza granicę UE. Naczelnik Urzędu Celnego w B- P postanowieniem z dnia [...]. Nr [...] potwierdził, na skutek przeprowadzonych czynności wyjaśniających, fakt wyjazdu za granicę środka przewozowego, którego nr widnieje na dokumencie SAD [...] z dnia [...] r. Ustalenia takie poczyniono na podstawie Systemu sterowania i kontroli ruchu pojazdów TCS, wykorzystywanego w Oddziale w K. Spółka podniosła, że Naczelnik Urzędu Celnego w B- P stwierdził, że transport ten związany był z przewozem przędzy sprzedanej przez firmę B z Ł. Taka bowiem operacja została odnotowana w systemie "Celina". A spółka z o.o. w Ł. podała, że przewoźnik przewoził towary należące nie tylko do firmy B, ale również towary jej firmy. Zapomniał jednak przedłożyć dokumentu SAD dotyczącego firmy A w urzędzie celnym granicznym. Towary te dostarczono na B. do składu celnego, w którym zostały odprawione i odebrane przez C w dniach: [...]. Do wniosku spółka załączyła kopie dokumentów celnych związanych z importem przędzy potwierdzających ilość dostarczonej przędzy, jak i środek transportu, którym go dostarczono (pośrednio przez numer dokumentu CMR, na którym wymieniono nr środka transportu zgodny z numerem odnotowanym przez System sterowania i kontroli ruchu pojazdów TCS). Dołączyła również oświadczenie kontrahenta poświadczające odbiór towarów i stwierdziła, że ilości podane w białoruskich dokumentach celnych, jak i wartości są zgodne z podanymi na fakturze [...] z [...]. oraz w dokumencie SAD, którego sprawa dotyczy. Nr tej faktury został umieszczony zarówno na SAD wywozowym, jak i na białoruskich dokumentach importowych. Urząd Celny w B- P- odmówił spółce wystawienia zaświadczenia potwierdzającego export z uwagi na brak bezpośredniego potwierdzenia w ewidencji oraz brak możliwości wzięcia innych dowodów za podstawę do wystawienia takiego zaświadczenia. Urząd Celny II w Ł. odmówił wystawienia stosownego zaświadczenia powołując się na właściwość urzędu w sprawie wydawania zaświadczeń. Spółka podała, iż nie mogąc uzyskać w inny sposób potwierdzenia zakończenia procedury wywozu (exportu) zwróciła się z prośbą o wszczęcie postępowania w tej sprawie, gdyż wówczas na podstawie art. 180 §1 "jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem". Potwierdzenie takie jest niezbędne do uznania dostawy wg faktury [...] oraz SAD [...] z dnia [...] r. za export zgodnie z ustawą o VAT.