Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 stycznia 2008 r., sygn. IV SA/Gl 825/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2008r. sprawy ze skargi S.S. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczeń pieniężnych z tytułu pracy przymusowej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 z późn. zm.) przyznał S.S. uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w art. 2 pkt 2 lit. a ustawy z tytułu deportacji do pracy przymusowej za okres [...] miesięcy.

Decyzja ta stała się ostateczna.

Wskutek wniesionego przez wnioskodawcę w dniu [...] wniosku o zmianę decyzji ostatecznej z dnia [...], w którym wnioskodawca powoływał się na stanowisko prezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2006 r. sygn. OSK 601/05 rozstrzygające kwestię możliwości przyznania świadczeń także za okres prenatalny, sprawa została rozpoznana powtórnie, w trybie określonym treścią art. 155 k.p.a.

W wyniku rozpoznania sprawy, decyzją z dnia [...] nr [...] Kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił zmiany decyzji własnej uznając wniosek S.S. jako niezasadny w świetle przesłanek określonych art. 155 k.p.a. Zdaniem organu od czasu wydania decyzji z dnia [...] nie uległ zmianie ani stan prawny, ani jego interpretacja. Nie zmienił się także stan faktyczny sprawy. Ustosunkowując się do stanowiska strony przedstawionego w jej wniosku Kierownik Urzędu powołał się na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 października 2006 r. sygn. OSK 1013/06 i orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 października 2005 r. sygn. II SA/Bk 503/05, gdzie zajęto odmienne, niż prezentowane przez S.S. stanowisko.