Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2007 r., sygn. III SA/Wa 865/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (spr.), Sędziowie Asesor WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Anna Armińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi "A." sp. z o.o. z/s w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej przy Ministrze Finansów z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2001 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] lipca 2006 r. "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W.- Skarżąca w rozpatrywanej sprawie zwróciła się na podstawie art. 247 § 1 pkt 2, 3 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.; dalej powoływanej jako "Ordynacja podatkowa") o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2006 r. określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - grudzień 2001r., a to z uwagi na jej wydanie z rażącym naruszeniem prawa materialnego, tj:

- art. 19 ust. 1 i ust. 2, art. 21 ust. 1 i ust. 2, art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) - dalej powoływanej jako "ustawa o VAT z 1993r.",

- § 50 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245, z późn. zm.; dalej powoływanego jako "rozporządzenie z 22 grudnia 1999 r.");

- art. 175 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) powoływanej dalej jako "ustawa o VAT z 2004r.",

- art. 199a Ordynacji podatkowej.

W uzasadnieniu wniosku Skarżąca wyjaśniła, że w powołanej wyżej decyzji zakwestionowano odliczenie podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez "G." - J.B., "C. - A.D., "A. - P.S., M.W., "G." Agencja Reklamowa G.G., które to faktury, w ocenie organu podatkowego stwierdzały czynności, które nie zostały dokonane. Tymczasem zdaniem Skarżącej konkluzja taka przeczy - wymienionym przez nią szczegółowo - faktom. Podniosła m.in., że zobowiązania wynikające ze spornych faktur zostały przez nią uregulowane w pełnej wysokości, zaś czynności zlecone wskazanym wyżej podmiotom wykonane. Bez wpływu na prawo do odliczenia pozostaje natomiast fakt, iż czynności opisanych na fakturach ich wystawcy nie wykonali osobiście.