Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Lu 601/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz / spr. /, Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 listopada 2007r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2002 r. do grudnia 2004 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję w części obejmującej rozliczenie podatku od towarów i usług za miesiące od maja 2004 r. do grudnia 2004 r.; II. w pozostałym zakresie skargę oddala; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w części obejmującej rozliczenie podatku od towarów i usług za miesiące od maja 2004 r. do grudnia 2004 r.; IV. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz M. C. kwotę [...] tytułem zwrotu części kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Lu 601/07

UZASADNIENIE

1. Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu odwołania M. C. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2002 r. do grudnia 2004 r., na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm. /:

- uchylił decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w części dotyczącej określenia M. C. zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień 2002 r. i w tym zakresie umorzył postępowanie podatkowe;

- w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w trakcie postępowania kontrolnego, przeprowadzonego przez Inspektora Kontroli Skarbowej w przedmiocie prawidłowości rozliczeń podatnika podatku od towarów i usług za lata 2002-2004 ustalono, że M. C. w kontrolowanym okresie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi i spożywczymi. Większość sprzedaży fakturowana była na Areszt Śledczy w K. Obrotów, kwot podatku należnego nie ewidencjonowała za pomocą kasy fiskalnej. Areszt Śledczy zamawiał u podatnika konkretny asortyment towarów spożywczych, przemysłowych. Podatnik ten towar kupował i dostarczał do Aresztu Śledczego. Następnie podatnik ten towar osobiście sprzedawał pracownikom Aresztu, osobom odwiedzającym oraz osadzonym. Sprzedaż dla pracowników Aresztu i dla osób odwiedzających była dokonywana na ogólnych zasadach wolnego handlu. Osadzonym sprzedaż była dokonywana bezgotówkowo, na tzw. "wypiski" / towary wydawane były za pokwitowaniem odbioru przez poszczególnych osadzonych na tzw. paragony, zawierające imiona i nazwiska osadzonych, imię ojca oraz kwotę zakupu przez danego osadzonego /. Odbiór towarów odbywał się z reguły osobiście przez osadzonych. Tę działalność podatnik prowadził w pomieszczeniu Aresztu, które podatnik otrzymał we władanie na podstawie umów użyczenia, zawieranych z kierownictwem Aresztu Śledczego w K. na okresy dwuletnie. Po sprzedaży towarów osadzonym podatnik przekazywał zestawienia paragonów Wydziałowi Finansowemu Aresztu Śledczego. Po sprzedaży towarów osadzonym podatnik sporządzał zbiorcze faktury VAT, zawierające nazwy towarów, sprzedaną ilość, ceny jednostkowe, wartość netto, stawkę podatku VAT, kwotę podatku oraz wartość sprzedaży brutto i na ich podstawie Areszt Śledczy przekazywał podatnikowi kwoty pieniężne za sprzedany towar. Zapłata była dokonywana ze środków poszczególnych osadzonych, zgromadzonych na ich indywidualnych kontach depozytowych, zgodnie z dyspozycjami samych osadzonych.