Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wa 1075/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Jerzy Płusa, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2007 r. sprawy ze skargi E.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz E.B. kwotę 400 zł (słownie: czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r., wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. określił E.B. Skarżącej w rozpatrywanej sprawie zobowiązanie podatkowe w kwocie 11.374 zł w zryczałtowanym podatku dochodowym od połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki gruntu nr [...] położonej w W. przy ul. Ch. [...] wraz ze znajdującym się na niej budynkiem stanowiącym odrębny przedmiot własności. Przedmiotowe prawa stanowiły przedmiot wspólności majątkowej Skarżącej i jej męża P.B.

W uzasadnieniu decyzji Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wskazał, iż w dniu [...] czerwca 1999r. Skarżąca wraz z małżonkiem zawarła umowę przedwstępną na mocy której zobowiązała się do sprzedaży opisanego wyżej prawa, zaś w dniu [...] czerwca 1999 r. otrzymała zadatek w wysokości 393.490 zł. Do sprzedaży prawa doszło w dniu [...] listopada 1999 r. Przy ustalaniu wysokości kwot zwolnionych z opodatkowania w związku z wydatkowaniem uzyskanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), zwanej dalej "u.p.d.o.f.", organ pierwszej instancji nie uwzględnił spłat pożyczki wydatkowanej na zakup sprzedanej nieruchomości, a udzielonej małżonkom przez T. SA. Zauważył, iż co prawda w pismach z dnia [...] grudnia 1999r. i [...] grudnia 2006 r. pożyczkodawca potwierdził spłatę pożyczki wraz z odsetkami, niemniej Skarżąca w dalszym ciągu nie przedstawiła pełnej historii tych spłat. Niezależnie od braków dokumentacji dotyczącej wielkości i terminów spłat pożyczki, z aktu notarialnego zakupu nieruchomości, o której mowa wyżej wynika, że jest to działka gruntu zabudowana budynkiem garażowym z przeznaczeniem w ówczesnym planie zagospodarowania przestrzennego do zabudowy budynkiem biurowym i podziemnym parkingiem. Powyższe oznacza zdaniem organu podatkowego, że pożyczka udzielona przez T. S.A. nie została wydatkowana na żaden z celów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 32 u.p.d.o.f. Organ pierwszej instancji nie uznał także jako wydatkowania wskazanego wyżej przychodu opłaty skarbowej zapłaconej od udzielonej pożyczki jako, że zapłaty tej dokonano przed dniem uzyskania tego przychodu.