Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wa 1009/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (spr.), Sędziowie Asesor WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Anna Armińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2007 r. sprawy ze skargi M.B. i M.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją, wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1970/06, Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] listopada 2005 r. w całości i określił M. i M. małżonkom B. Skarżącym w rozpatrywanej sprawie, zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie 33.425,50 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, iż w toku kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie ustalenia należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. stwierdzono nieprawidłowości polegające na: zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów o kwotę stanowiącą wartość zaliczki, a nie faktycznie poniesionych wydatków z tytułu delegacji i kwotę stanowiącą dwukrotnie zaksięgowany rachunek za hotel w Holandii oraz zaewidencjonowaniu w miesiącu kwietniu 2001 r. cła wynikającego z dokumentu SAD w rubryce "pozostałe wydatki" zamiast w rubryce "zakup towarów", oraz zaewidencjonowaniu kosztów delegacji w kolumnie "zakup towarów" zamiast "pozostałe wydatki". Dodatkowo organ pierwszej instancji stwierdził, iż prowadzona przez Skarżącego w 2001 r. księga przychodów i rozchodów w części dotyczącej przychodów jest nierzetelna i pominął ją jako dowód w postępowaniu podatkowym na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Organ uznał, że księga nie zawiera zapisów wszystkich uzyskanych przychodów na co wskazują rozbieżności pomiędzy marżą wynikającą z księgi podatkowej (9,6%), a marżą wynikającą z porównania dowodów zakupu i sprzedaży (od 33% do 1130%)