Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wa 776/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2007 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz doradcy podatkowego R. C. prowadzącego kancelarię przy ul. [...] w S. kwotę 8.700 zł (osiem tysięcy siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, oraz kwotę 1.914 zł (tysiąc dziewięćset czternaście złotych) stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oraz kwotę 17 zł (siedemnaście złotych) z tytułu zwrotu niezbędnych wydatków poniesionych przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2003 r. i określił Skarżącemu J. P. za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1999 r. przychód niezaewidencjonowany w wysokości 320.341zł. oraz ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w kwocie 64.068,20 zł. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż sprawa określenia Skarżącemu zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za rok1999r. z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą "S." była przedmiotem trzykrotnego rozstrzygnięcia przez UKS, dwukrotnego rozpatrzenia przez sąd administracyjny (NSA i WSA) i aktualnie piątego rozpatrzenia przez organ odwoławczy. W tym stanie faktycznym i prawnym przedmiotem postępowania odwoławczego pozostawało odwołanie Strony od powołanej na wstępie decyzji Dyrektora Urzędu kontroli Skarbowej z dnia [...] listopada 2003r. W decyzji tej organ pierwszej instancji stwierdził, iż wykazany przez Podatnika przychód za 1999 r. z prowadzonej działalności w wysokości 48.277 zł jest skrajnie niski i przy poniesionych kosztach w wysokości 79.794,60 zł. jej prowadzenie nie znajduje sensu ekonomicznego. Organ opierając się na zeznaniach pracowników kwiaciarni "S.", a także na danych dotyczących średniego rocznego przychodu według zeznań konkurencyjnej kwiaciarni, średniego przychodu według zeznań pracownika kontrolowanej firmy M. U. oraz średniego przychodu rocznego według zeznań żony podatnika ustalił, iż prowadzona przez Stronę ewidencja nie może być uznana za dowód w postępowaniu, gdyż jej zapisy są niezgodne ze stanem rzeczywistym i to pomimo faktu, iż zapisy w niej dokonane są zgodne są z przedstawionymi dowodami wewnętrznymi. W związku z powyższym należało pominąć ewidencję jako dowód w postępowaniu i określić wartość przychodu metodą szacunkową. Mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy, organ pierwszej instancji oszacował wartość przychodu na kwotę 525.294 zł. Tak wyliczoną wartość przychodu pomniejszono o przychód wykazany w zeznaniu PIT -28 w wysokości 48.277 zł. i zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 zm.), określono wartość nie zaewidencjonowanego przychodu w wys. 477.017 zł oraz ustalono od tej kwoty ryczałt w wysokości 95.403 zł.