Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wa 831/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Asesor WSA Maciej Kurasz, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 listopada 2007 r. sprawy ze skargi J.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...]stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności zaległości w podatku od towarów i usług oraz odmowy częściowego umorzenia tych zaległości 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] września 2006 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 500 zł (słownie: pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 220 § 2 i art. 67a § 1 pkt 2 i pkt 3 oraz art. 67c § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.); dalej "ord. pod.", Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania J. P. (dalej "skarżąca") z dnia [...] listopada 2006 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] września 2006 r., nr [...] odmawiającą odroczenia terminu płatności zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za okres od lutego do grudnia 2002 roku i od stycznia do lutego 2003 roku w kwocie 53.531,60 zł wraz z odsetkami w kwocie 27.920 zł oraz odmawiającą częściowego umorzenia powyższych zaległości.

2. Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia [...] czerwca 2006 r. skarżąca posługująca się wówczas nazwiskiem K., zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. o odroczenie terminu spłaty zaległości podatkowych lub o ich częściowe umorzenie. Skarżąca wskazała we wniosku, że nie jest w stanie uregulować należności wobec Naczelnika Urzędu Skarbowego, ponieważ znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Stwierdziła, że "żyje na granicy ubóstwa i nędzy", a pieniądze, które zarabia pracując jako sprzątaczka przeznacza na wykup lekarstw i podstawowe opłaty. Skarżąca wyjaśniła również, że wprawdzie podpisała umowę spółki cywilnej "K. C.", ale nie posiadała informacji na temat kondycji firmy i zakresu jej działania, ponieważ firmę prowadził faktycznie jej mąż, a udział skarżącej był jedynie formalny. Opuszczona przez męża, który obarczył ją obowiązkiem zapłaty zaległości finansowych, skarżąca spłacała zaległości w roku 2003, pożyczając środki finansowe od rodziny. i