Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 listopada 2007 r., sygn. I SA/Łd 898/07

"Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VATnie ma zatem zastosowania do inkasentów opłaty targowej."

Dnia 30 listopada 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Sędzia NSA Paweł Janicki, Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, Protokolant Marcin Stańczyk, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2007 roku na rozprawie sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz dodatkowego zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące w okresie od stycznia do grudnia 2005 roku 1) uchyla zaskarżoną decyzję w części, w jakiej utrzymuje w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] Nr [...] ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kolejne miesiące od stycznia od grudnia 2005 roku; 2) oddala skargę w pozostałej części; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz A.B. kwotę 820 (osiemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 4) stwierdza, że zaskarżona decyzja, w zakresie określonym w pkt 1 wyroku, nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] określającą A. B. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za kolejne miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. oraz ustalającą za te same okresy dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku.

W toku postępowania podatkowego ustalono, że skarżący w 2005 r. prowadził działalność gospodarczą polegającą na zarządzaniu i administrowaniu targowiskami (od stycznia do sierpnia w U., a od września do grudnia w B.). Był też w tym okresie upoważniony do pobierania opłaty targowej od osób handlujących na tych targowiskach. Działalność na targowisku w U. prowadzona była na podstawie dwóch umów z Gminą U. zawartych 1 września 2002 r. - dzierżawy targowiska i parkingu oraz zlecenia. Z tej drugiej wynikało, iż z tytułu poboru opłaty targowej i parkingowej stronie przysługiwała prowizja w wysokości 80 % tych opłat, płatna najpóźniej do 8 dnia miesiąca następującego po miesiącu ich pobrania. Umowa z Gminą B., zawarta 30 sierpnia 2005 r. dotyczyła zarówno dzierżawy targowiska, jak i zlecenia stronie poboru opłaty targowej. Wynagrodzenie z tytułu pobierania opłaty targowej wynosiło 20 % wartości tych opłat i było płatne w terminie 5 dni od przedłożenia przez zleceniobiorcę rachunku lub faktury VAT. Podatnik nie składał w tym okresie deklaracji dla celów podatku od towarów i usług, nie prowadził też ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa VAT), a jedynie księgę przychodów i rozchodów i ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 tej ustawy, traktując świadczone przez siebie usługi pobierania opłaty targowej jako usługi pośrednictwa finansowego, zwolnione z tego podatku. Wobec wątpliwości co do właściwej klasyfikacji świadczonej usługi organ podatkowy I instancji wystąpił do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Ł. i uzyskał informację, iż usługi polegające na poborze opłaty targowej i parkingowej na podstawie umowy zlecenia zawartej z urzędem gminy mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU (wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. Dz.U. Nr 42,poz. 264 ze zm.) 74.84.12-00.00 Usługi świadczone przez agencje inkasa. W tak ustalonym stanie faktycznym Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej uznał, iż usługi te nie zostały wymienione w ustawie VAT wśród usług zwolnionych od opodatkowania, są zatem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu stawką w wysokości 22 % na podstawie art. 41 ust. 1 tej ustawy. Z uwagi na wysokość prowizji osiąganych w 2004 r. podatnikowi nie przysługuje też zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 8 w zw. z art. 168 tej ustawy. Na podstawie art. 5 ust. 1, art. 19 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 41 ust. 1 art. 99 ust. 12, art. 106 ust. 1 i art. 109 ust.8 pkt 2 ustawy VAT określił zatem podatnikowi zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. oraz ustalił za te same okresy dodatkowe zobowiązanie podatkowe z tym podatku.