Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 listopada 2007 r., sygn. I SA/Łd 667/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.) Asesor WSA Cezary Koziński Protokolant asystent sędziego Arkadiusz Widawski po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 30 listopada 2007 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł.-W. z dnia [...], nr [...] określającą A. K. wartość przychodu za rok 2004 w kwocie 1 151 296,43 zł oraz wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za ten rok w kwocie 59 289 zł i odsetki od terminów płatności tego podatku.

W postępowaniu podatkowym ustalono, wykorzystując dowody zebrane w czasie kontroli podatkowej, że podatniczka prowadziła w 2004 r. działalność gospodarczą w zakresie produkcji i handlu wyrobami odzieżowymi, opodatkowaną od 1 stycznia do 31 maja 2004 r. zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 14 czerwca 2004 r. skarżąca złożyła oświadczenie, że rozszerza działalność gospodarczą o przetwórstwo tworzyw sztucznych oraz odlewnictwo metali ciekłych. W związku z tym zrzekła się opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zawiadomiła o zaprowadzeniu księgi przychodów i rozchodów. Od 1 czerwca 2004 r. podatniczka rozliczała się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych. W sierpniu 2004 r. strona ponownie zawiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż rozliczać się będzie na zasadach ogólnych, w jej ocenie bowiem odlewnictwo metali wyklucza rozliczanie się na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. W toku kontroli podatkowej podatniczka wyjaśniła, iż powodem rezygnacji ze zryczałtowanego opodatkowania było faktycznie rozpoczęcie świadczenia usług reklamowych. Poprzednie wyjaśnienia były omyłką. Ustalono, że 31 maja 2004 r. skarżąca zawarła z M. K. umowę o najem powierzchni reklamowej w miejscu zamieszkania skarżącej. Umieszczona tam miała być reklama planszowa firmy najemcy. Umowa została zawarta na czas określony - od 1 czerwca 2004 r. do 30 czerwca 2005 r. Czynsz najmu określony na 600 zł. netto miał zostać zapłacony jednorazowo za cały okres trwania umowy po jej zakończeniu, najpóźniej 30 czerwca 2005 r., na podstawie wystawionej przez wynajmującą faktury. Faktura taka została wystawiona 30 czerwca 2005 r. W tej dacie wykazano przychód z najmu powierzchni reklamowej w księdze przychodów i rozchodów. W 2004 r. z tego tytułu nie wykazano żadnego przychodu (nie zaksięgowano faktury ani rachunku). Skarżąca przedstawiła jednakże dowód KP z 2 czerwca 2004 r. na kwotę 200 zł. tytułem przedpłaty na poczet terminowej zapłaty umowy najmu. Dopiero w lipcu 2005 r. skarżąca zgłosiła rozszerzenie działalności w Urzędzie Miasta Ł.